Op het Krijtlandpad en het Friese Woudenpad sliep ik bij wildvreemde mensen in de tuin. Waarom? Ik…
- wilde mezelf uitdagen uit mijn comfortzone te stappen (en bij vreemden aanbellen voor een slaapplek in de tuin is zeker ver uit mijn comfortzone)
- reisde met een klein budget
- vind het niet gezellig om met mijn kleine tentje tussen grote caravans en campers op een grasveld te staan
- vond het meer Corona-proof om niet met veel mensen een toiletgebouw te delen
- wilde avontuur en mensen ontmoeten!
Uit al die keren aanbellen en vragen om een overnachting, heb ik een beter idee van wat wel en niet werkt. Omdat ik vind dat ook jij eens zo op reis moet gaan, heb ik mijn tips voor je op een rijtje gezet.
Kamperen op een terp in een achtertuin in Friesland
Zo regel je een slaapplek bij vreemden in de tuin:
- Kijk eerst of er überhaupt wel een (redelijk vlak) plekje is waar jouw tent kan staan. Aanbellen bij een huis zonder grond is sowieso zinloos. Zoek bij voorkeur een plekje uit waar zowel jij als de bewoners privacy hebben (dus niet onder het woonkamerraam ofzo).
- Kies voor een tuin met bosjes of schuurtjes in de omgeving, waar je makkelijk achter kunt plassen. Niets zo vervelend als ’s morgens wakker worden en met je volle blaas eerst een kilometer moeten strompelen voordat je privé kunt plassen. Ik plas uit respect nooit bij mensen in de tuin.
- Stel je vriendelijk en toegankelijk op bij het aanbellen. Mensen zijn vaak verbaasd of overrompeld door zo’n onverwachts bezoek en hoe leuker jij het brengt, hoe leuker ze zullen reageren. Ik begin meestal met een niet te harde stem: ‘uhm ik heb een beeeeetje een gekke vraag… mag ik met mijn tentje in je tuin slapen?’. Geef mensen even de tijd om na te denken en leg uit dat je verder niets van ze nodig hebt.
- Mensen aanspreken gaat makkelijker als ze al op hun erf buiten bezig zijn. Begin bijvoorbeeld een praatje over de hond die aan hun voeten ligt of de omgeving waarop de tuin uitkijkt. Nadat het ijs wat gebroken is, kun je dan alsnog je vraag stellen. Vaak voelt dat minder spannend voor beide partijen.
- Luister altijd naar je onderbuikgevoel. Voelt een plek niet fijn, bel dan niet aan, of vertrek na het aanbellen alsnog. Je kunt altijd nog (illegaal) in het bos slapen als ook de laatste bewoner binnen loopafstand je niet kan helpen, dat is niet het einde van de wereld. Breng jezelf niet onnodig in gevaar door in een laatste-optie-situatie te blijven die niet goed voelt.
- Neem een lichtgewicht, onbreekbaar aardigheidje mee. Denk aan een gedroogde worst of een reepje chocolade (niet in de zomer natuurlijk). Zo kun je mensen die net die extra moeite voor jou doen, ook wat lekkers teruggeven. Veel mensen zullen het niet aannemen, maar het voelt goed om in ieder geval iets aan te bieden te hebben.
- Mensen vinden het leuk als je aanneemt wat ze je aanbieden. Ik ben heel erg geneigd om meteen ‘oh nee joh, dat is veel te gek’ te zeggen op een lief aanbod van een kopje thee met koekjes of warme broodjes voor ontbijt. Mensen vinden het leuk om iets voor een ander te doen en bieden het op eigen initiatief aan, en vaak krijg je teleurgestelde gezichten als je iets afwijst.
- Boerderijen zijn vaak het makkelijkste doelwit voor tuinkamperen. Vaak loopt hier wel iemand buiten rond en ze hebben grond genoeg. Pas wel op met waakhonden, vooral de honden die je stil observeren kunnen een gevaar vormen.
Kamperen in de achtertuin van compleet vreemden in Friesland
Ik raad het iedereen aan om eens spontaan bij een medemens aan te bellen voor een slaapplek. Niet alleen is het altijd goed om een stapje buiten je comfort zone te zetten, deze situaties leiden vaak tot de leukste ontmoetingen en verhalen en een grote dankbaarheid. En mocht er eens iemand bij jou aan de deur komen, dan weet je wat te doen.
Laat je me weten hoe het was?
