Maartje en haar gezin wonen zes maanden per jaar in een camper

Toen ik rondvroeg naar een gezin dat veel tijd in een camper doorbrengt, kreeg ik meerdere keren Maartje en Sebastiaan van reisblog Theorangebackpack.nl getipt. Maartje en Sebastiaan zijn de oduers van de twee jaar oude Linde en de in het voorjaar van 2023 geboren Abel.


Maartje, wat is er voorafgegaan aan rondreizen in een camper?

‘Op dit moment leven wij van onze reisblogs en investeringen, maar we hebben een heel andere achtergrond. Sebastiaan werkte als strategisch ontwerper voor Philips en ik heb jarenlang gewerkt als advocaat. Tijdens wisselingen van een baan, een eenmalige sabbatical van twee maanden en alle mogelijke vakantiedagen maakten we grote reizen. 

Toen ik het niet meer naar mijn zin had op het advocatenkantoor waar ik werkte, hoorde ik over de optie om als zzp’er juridisch werk te doen. Ik zou dan veel meer verdienen en op reis kunnen gaan wanneer en zo lang als ik wilde. Ik maakte vervolgens die switch en dat was de eerste stap naar ons vrije leven. We startten onze reisblog, maakten nog meer mooie reizen en toen begon de kinderwens te kriebelen. We hebben heel lang nagedacht hoe we ons leven met een kindje voor ons zouden zien en dat was niet een leven waarin (veel) werd gewerkt. Dus besloten we van onze blog ons inkomen te maken en de investeringen waar we mee bezig waren als pensioenvoorziening op korte termijn door te zetten.'


En toen werd je moeder?

‘Fast forward naar een ruim jaar later en daar was Linde. Ik stopte met werken en Sebastiaan niet veel later ook. Het was spannend of we genoeg zouden verdienen om niet in te teren op ons spaargeld, maar gelukkig hadden we daarvan ook het nodige staan en zou ook dat geen ramp zijn. We wisten in ieder geval zeker dat onze reisblog en inkomsten groeiende waren, dus dat zou uiteindelijk wel goedkomen. Het mooie is dat we nooit hebben ingeteerd op ons spaargeld en dat we zelfs nog kunnen sparen van wat we verdienen!’

Dat is goed om te horen! Hoe combineren jullie dat alles met reizen?

‘We reizen ongeveer de helft van het jaar en doen dat vooral graag in de winter. Linde is in haar eerste levensjaar meer in het buitenland geweest dan Nederland. We maakten toen zij 7-12 maanden oud was bijvoorbeeld een lange reis in Spanje en Portugal, waar we “overwinterden”. Ook tijdens mijn zwangerschap van Abel zijn we zo lang als dat kon op reis geweest. Die winterdagen brachten we door in de Balkan en Griekenland. 

Dat zijn dus vooral Europese bestemmingen, want daar reizen we met onze camperbus heen. Toen Linde drie maanden oud was, reisden we 1,5 maand naar Tsjechië en Polen. We gingen oorspronkelijk voor 2-3 weken weg, maar met een vrij leven mag je zo lang wegblijven als je wilt en dat deden we dus. We reisden van airbnb naar airbnb en dat vonden we wat onrustig en hectisch. Daarmee hadden we het na 1,5 maand ook wel gezien en wilden we weer een vaste basis. De oplossing kwam tijdens die reis ook gelijk op: we hebben een camperbus nodig. Daarmee hoef je niets te boeken, regelen, plannen en heb je pas echt ultieme vrijheid.’


Die camperbus kwam er?

‘Zoals dat gaat met onze plannen en gelukkig ook mogelijk is met onze flinke rekening met spaargeld, kochten we direct na thuiskomst een klusbus van een glaszetter. Fast forward naar twee maanden later en we hadden een eerste camper gebouwd. Inmiddels hebben we zelfs alweer een tweede camper gebouwd (en die gaan we binnenkort verkopen om wéér een nieuwe te maken of kopen en verbouwen die nog beter past) en zouden we niet meer zonder willen reizen. Deze ultieme vrijheid en gaan en staan waar je wilt zonder accommodaties te hoeven regelen, is geweldig. Misschien kunnen we de camper laten verschepen naar andere continenten om ook die op die manier te verkennen?’

Zijn jullie tussendoor ook nog in Nederland?

‘Ja, tussen de reizen door. Vooral voorjaar en zomer vinden we een erg fijne tijd om in Nederland te zijn. We zijn dan vooral op onze volkstuin, waar een klein huisje staat. Heerlijke dagen zijn dat! Op dit moment bouwen we aan een droomhuis tussen de nationale parken in Drenthe en daar willen we in de toekomst onze Nederland-tijd doorbrengen. Het wordt een houten tiny house. Het is nogal een kostbaar project, maar alles kunnen we betalen uit ons spaargeld dat we hiervoor hebben gespaard toen we nog ‘echt’ werkten.’


Hoe gaat dat, in een camperbus reizen met een gezin?

‘Reizen is voor ons niet meer dan leven op een andere locatie. Ons gezinsleven verplaatst zich simpelweg naar een camperbus en dat is op een bepaalde manier ook makkelijker, want compacter en versimpeld. Het enige dat we missen is de hulp van grootouders, waardoor we ook weleens niet met de kinderen zijn, want dat is best intensief op deze manier. We hopen op een volgende reis ook een opa en oma (deels) mee te kunnen nemen, wat extra gezellig is en ook wat extra handjes met de kinderen oplevert. 

Wij zouden niet weten waarom je niet kan reizen met kinderen. Zij zijn flexibel en kunnen zich vaak overal wel vermaken. Onze kinderen zijn nog zo jong dat ze het reizen niet bewust meemaken. Abel is nog een baby en Linde wordt meer enthousiast van speeltuinen dan van mooie natuur of een museum. Zij is zich daarvan nog niet bewust. Zo nam ik haar laatst mee naar een museum en vond ze het enorme, statige trappenhuis vooral leuk om naar boven en naar beneden te gaan, maar deden de opgezette dieren e.d. haar niet heel veel. Als ze ouder zijn, zullen kindvriendelijke musea en activiteiten op hun niveau ook heel leuk zijn. Daar kijken we heel erg naar uit!’


Brengt het reizen met de kinderen ook uitdagingen met zich mee?

‘Natuurlijk is het reizen met een kindje wel anders. In Tsjechië merkten we dat we met onze baby bijvoorbeeld geen fietstocht langs de wijngaarden daar konden doen. Dat vonden we geen groot gemis, maar het was het eerste besef dat we nu ook wel dingen zouden laten. Inmiddels is dat nog sterker, omdat Linde oud genoeg is om zelf ook behoeftes te hebben. We doen nu geen grote hikes meer (nog maximaal twee uur), maar met een kleine baby konden we echt nog prima lange wandelingen maken. Zij sliep wel lekker in die draagdoek en had weinig nodig. Inmiddels is zij daar te onrustig voor en wil ze zelf lopen, spelen en ontdekken. Ook is het reistempo nu rustiger zodat er voldoende speeltijd is. Dat past sowieso beter bij maandenlang reizen. Dan wil je niet dagelijks van highlight naar highlight rennen.’

Reizen in een trager tempo dus. Hoe is dat voor jullie?

‘Het tragere tempo vinden we geweldig. We leven nu meer op die prachtige locaties dan dat we er op vakantie zijn. Het draait minder om alle hoogtepunten en bezienswaardigheden, maar meer om volop die plek te ervaren. De camperbus draagt daar ook aan bij. We bezoeken niet meer alle watervallen en bergpieken van een nationaal park, maar we parkeren onze bus op de mooiste natuurlocaties en wonen daar dan een dag of twee. Ultiem genieten! We missen vooral de helpende handjes van de grootouders en altijd samen voor die kleintjes zorgen, kan best intensief zijn.’


Wat kost deze leefstijl jullie ongeveer per maand?

‘We geven gemiddeld 1.500 per maand uit (waarvan ongeveer 400-500 aan boodschappen), wat we bijhouden in een kostenapp. Hierin zit ook brandstof. Brandstof verschilt heel sterk per maand, want wanneer we op reis zijn, tanken we veel diesel voor de camperbus. Thuis is dat minder. Andere dingen waar we geld aan uitgeven, zijn uit eten/eten bestellen, leuke dingen doen, bouwmarkt, (tweedehands) kleding, een cadeautje, reparaties aan bus of auto en dat soort uitgaven.

Dat is los van verzekeringen (dure zorgverzekeringen i.v.m bevallingen/kraamtijd) en vaste lasten zoals (telefoon)abonnementen en woonkosten. Verzekeringen zal iets van ruim 300 euro zijn (zorgverzekeringen, autoverzekering, busverzekering, doorlopende reisverzekering). Onze woonlasten zijn vrij minimaal, want zo’n volkstuin is niet heel duur (omgerekend 200 per maand gok ik) en we stoken met een houtkachel met gratis hout. Wel kosten voor elektra, water en koken op gas. Ons nieuwe huis betalen we volledig uit eigen geld, dus zonder hypotheek en moet vanwege de huidige bouweisen heel duurzaam zijn en zal dus ook niet heel duur zijn aan stookkosten.’


Jullie leven volgens mij ook vrij minimalistisch hè?

‘Het is misschien ook wel goed om te noemen dat een groot deel van ons vrije leven zit in minder lasten/kosten hebben. Hoe minder geld je uitgeeft, hoe minder geld je hoeft te verdienen. Minimalisme zit bij ons inmiddels in ons DNA. Een minimalistische mindset kwam op ons pad, ongeveer vergelijkbaar met toen ik de advocatuur verliet om als zzp’er te gaan werken. Inmiddels zouden wij niet anders meer kunnen denken. Minimalisme vinden we overigens een gekke term, want het gaat niet om zo min mogelijk kosten en zo min mogelijk spullen en zo min mogelijk van alles. Het gaat juist om dat wat er echt toe doet. Essentialisme lazen we ooit ergens en dat vinden we passender. Maar wij zijn daardoor ook veel minder uit gaan geven. Kleding geven we amper geld aan uit en wat we kopen, is vaak tweedehands. Spullen en gadgets kopen we ook zelden. Iets als winkelen of shoppen is voor ons een horror en je zal ons niet snel in een winkelstraat vinden. Dat betekent niet dat we alles zo karig en goedkoop mogelijk willen doen, want we willen wel leuk en comfortabel leven. We geven ons geld vooral uit aan wat wij belangrijk vinden. Dus wel dure (tweedehands) wasbare luiers, want duurzamer, en duurdere (ook tweedehands) schapenwollen babykleertjes, want goede warmtezorg is essentieel voor een kleintje, etc.

Reizen is voor ons vaak niet duurder dan thuis zijn. Met de bus overnachten we doorgaans gratis, want wildkamperen. Brandstof is duurder, maar bestemmingen als de Balkan en Portugal/Spanje waren goedkoper dan diezelfde uitgaven in Nederland doen. 

We betalen deze kosten uit onze investeringen en reisblogs theorangebackpack.nl en uniekevakantieplekjes.nl.’


Wat wil je aan anderen die dromen van zo’n avontuurlijke leefstijl meegeven?

‘Wij doen niet aan dromen en daar dan niks mee doen. Dromen zijn er om te leven (en om onderweg weer aan te passen, want niks zo veranderlijk als een mens met een vrij leven en een vrije mindset). Er zijn altijd dingen makkelijker en minder spannend dan je dromen najagen. Er zijn altijd redenen om gewoon te blijven doen wat je altijd al deed. Wij hebben er uiteindelijk best wat jaren over gedaan om zo’n vrije mindset te ontwikkelen. Dat was overigens geen loodzwaar proces, maar iets wat logischerwijs volgde op nadenken wat we nou echt wilden (met als eerste vraag wat te doen als ik niet meer zou willen werken bij dit advocatenkantoor, daarna een sneeuwbaleffect). Maar we merken dat we vaak horen dat mensen zeggen dingen ook te willen zoals wij ze doen. En als je ze vraagt waarom ze het niet doen, zijn er duizend redenen die allemaal iets met banen, vastigheid, financiële lasten, kosten, geld en kinderen te maken hebben. Die redenen winnen het zo vaak van de enige reden om het wel te doen (genieten, leven, ontdekken, plezier, geluk) en dat is ontzettend zonde. Je leeft iedere dag maar één keer, je maakt iedere levensfase (van jezelf en je kids) maar één keer meer. Dan kan je er maar beter het meeste van proberen te maken. Het leven is te leuk om niet te leven.


Ook is minimalisme voor ons heel belangrijk: besteed je tijd, aandacht en geld aan wat er toe doet (reizen, je gezin, je droom, je hobby, je passie?) en cut the crap. Natuurlijk zijn er altijd dingen die nou eenmaal moeten en daar proberen wij ook nog altijd onze draai in te vinden. Een eigen reisblog en onderneming hebben, betekent ook administratie en dat soort mindere dingen. In een camperbus leven is minder luxe dan in een huis en brengt ook schaarste (is het water alweer op? Is de accu goed opgeladen?) met zich. Maar dat zijn voor ons de ‘craps’ waar we bewust voor kiezen, omdat ze horen bij dingen die ons vooral heel veel brengen.’

→ Je volgt de avonturen van Maartje en Sebastiaan via theorangebackpack.nl en uniekevakantieplekjes.nl.