Het Krijtlandpad: 92.5 kilometer wandelen in Limburg

Ooit gehoord van het Krijtlandpad in Limburg? Ik vond het weer eens tijd voor een langere trektocht in Nederland, en Zuid-Limburg leek me wel wat. Veel verder van Groningen kun je in Nederland niet komen en ik verheugde me op het andere landschap daar beneden.

Het Krijtlandpad is een streekpad van 92.5 kilometer. Voor de oplettende kijker: op het gidsje staat 100 kilometer. Er is een ‘afsnijroute’ van 7.5 kilometer waarmee je de route korter kunt maken. Wie het hele rondje tussen Maastricht en Vaals volgt, loopt 92.5 kilometer.

Wat is het Krijtlandpad?

Het Krijtlandpad is een Nederlands streekpad, om precies te zijn: Streekpad 7. De route maakt een rondje tussen Maastricht en Vaals in het zuidelijkste stuk Nederland. Zonder de afsnijroute tussen Slenaken en Gulpen mee te rekenen, is de route 92.4 kilometer lang. Deze trektochtroute is geschikt voor beginners. Enkele hoogtepunten op de route:

• holle wegen
• natte beekdalen met bijzondere flora en fauna
• kalksteengroeves
• het Hoogste punt van Nederland: de Vaalserberg (320 meter hoog)
• vakwerkhuizen
• Gerendal
• Catabomben uit de Romeinse tijd in Valkenburg
• fruitplantages
• uitzichten over glooiende heuvels
• heggen

Het Krijtlandpad loopt door het Limburgs Heuvelland

Waar kun je aan het Krijtlandpad beginnen?

Het Krijtlandpad maakt een rondje, wat betekent dat je op elk gewenste punt kunt beginnen. Het station van Maastricht is het meest logische startpunt voor wie met het openbaar vervoer reist. Wie met de auto komt, kan de auto misschien makkelijker en goedkoper parkeren op een ander punt op de route. Ik parkeerde mijn auto in Vijlen, op de gratis parkeerplaats bij een sportveldje.

Hoe lang doe je over de hele route?

Hoe lang je over het wandelen van 92.5 kilometer doet, verschilt per persoon. Ik liep de route in 4.5 dag, en vond dat als Groninger (plat land!) best pittig in de heuvels. Een mogelijke etappe-indeling zou kunnen zijn:

Je kunt zoals gezegd zelf kiezen waar je begint, en daar je etappe-indeling van af laten hangen. Er is, zeker in het zuidelijkste deel van de route, veel accomodatie beschikbaar onderweg. Je kunt de route dus makkelijk over meer dagen verdelen.

Ik begon het Krijtlandpad in Vijlen

Kun je ook losse etappes van het Krijtlandpad lopen?

Jazeker, de verschillende start- en eindpunten zijn goed te bereiken met het openbaar vervoer. In de routegids staan de bushaltes duidelijk vermeld. Ik vond zelf het stuk tussen Amby en Eijsden het minst indrukwekkend, die zou ik niet als enige/eerste uitkiezen.

Hoe is de route gemarkeerd?

Het Krijtlandpad is gemarkeerd zoals alle Nederlandse streekpaden: met geelrode markering. De markering is over de hele route goed geregeld, maar ik vond het wel fijn om de routegids bij de hand te houden. Soms moet je namelijk net iets langer zoeken naar een paaltje dat tussen hoog gras verdwenen is.

De route van het Krijtlandpad downloaden

Je kunt de route van het Krijtlandpad downloaden als GPX-bestand, om hem te importeren in je GPS-apparaat of telefoon. Je kunt hem ook volgen via de wandelapp Komoot via deze link. Zet je telefoon tussendoor om batterij te besparen zoveel mogelijk uit en volg de markeringen.

Wandelen langs kastelen over het Krijtlandpad

Kamperen langs het Krijtlandpad?

Kampeerplekken vinden is op het zuidelijkste deel van de route niet moeilijk. Vrijwel elk boerenbedrijf heeft hier een kampeerterrein. Veel van deze campings zijn aangesloten bij en te vinden via Vekabo. Reserveren is in het hoogseizoen wel handig, al leek er overal nog wel een plekje vrij te zijn. Een aantal campings accepteert alleen contante betaling (meestal 20-25 euro per nacht voor 2 personen), dus zorg dat je altijd wat cash op zak hebt. Niet elke campingeigenaar denkt heel fanatiek met je mee, dus ‘mag ik het niet overboeken?’ gaat je niet aan een kampeerplek helpen. Wildkamperen is in Limburg niet toegestaan.

Accommodaties langs de route

Slaap je liever niet in een tent? Dan heb je keuze uit fijne accommodatie onderweg:

• Vijlen – Hotel Restaurant Vijlerhof
• Slenaken – Slenaker Vallei Boutique Hotel & Restaurant
• Noorbeek – Hotel de Plank
• Berg en Terblijt – Hotel Lamerichs
• Valkenburg – Huis ter Geul
• Valkenburg – B&B De Heren van Valkenburg
• Wittem – In den Roden Leeuw van Limburg

Is er horeca onderweg?

Er is voldoende horeca aanwezig in de toeristische dorpen die je passeert. Met name in Maastricht, Vaals en Valkenburg heb je veel keuze. Veel dorpjes hebben een (kleine) supermarkt waar je inkopen kunt doen. Ik vond Café het Hijgend Hert een echte uitblinker in wandelaar-gastvrijheid. Ik heb op de hele route één waterpunt gezien voor het bijvullen van je flessen (langs de Maas ergens), maar je kunt altijd aanbellen bij een woonhuis of boerderij.

Mijn ervaringen op het Krijtlandpad

In de zomer van 2020 wandelde ik over het Krijtlandpad. Ik besloot te beginnen in Vijlen, omdat een goede vriendin van mij pas twee dagen later in Maastricht kon zijn. Zo liep ik de eerste twee dagen alleen, en de laatste drie dagen samen met haar. Ik had vooraf geen overnachting geboekt, omdat ik wat meer avontuur aan mijn trip toe wilde voegen. En avontuur kreeg ik!

Dag 1: van Vijlen naar Scheulder

Ik parkeerde mijn auto halverwege de middag in Vijlen. Snel stopte ik de laatste dingen in mijn tas, onvoorbereid als ik was na een drukke werkweek, en ging op pad. Het was even zoeken naar de goede route, omdat je het Krijtlandpad in twee richtingen kan lopen en ik hem tegen de klok in moest doen om op tijd in Maastricht te zijn.

Tien minuten na de start liep ik al langs een vakwerkhuis en zag ik Vijlen achter me op een heuvel liggen. Welkom in Limburg!

Het Krijtlandpad slingert afwisselend over brede en smalle paden heuvelop en heuvelaf. Op een heuvel kom ik twee mensen in nette kleding tegen, die me de standaard vragen stellen: ‘waar ga je heen?’ ‘hoe zwaar is je tas?’ en ‘waar ga je slapen?’. Op die laatste vraag antwoord ik dat ik bij mensen aan ga bellen voor een logeerplek in de tuin. Ze kijken me verbaasd aan, en zeggen dan dat dat wel goed komt met de Limburgse gastvrijheid.

Langs de route staan metalen en houten kruizen, en geen van de kruizen heeft dezelfde tekst. Helemaal alleen loop ik op over een heuvelrug met aan weerszijen pas gemaaid graan waar duiven de laatste zaadjes pikken.

Via het klooster van Wittem (‘pleisterplaats voor de ziel’) loop ik door meer natuur naar een groot Mariabeeld bovenop een heuvel. Totaal bezweet kijk ik vervolgens uit op Gulpen. Zo snel als je de bebouwing in komt, ben je er ook weer uit, en via een steile afdaling door een bos kom ik aan in het Gerendal. Hier groeit hoog gras waar Limousin koeien in grazen. In deze kalkgraslanden leeft bijzonder flora en fauna, en in mei en juni kleurt de orchideeëntuin mooi. Ik ben gesloopt op dit punt, maar hier staat alleen een vakantiewoning waar ik niet in de tuin mag kamperen. Ik besluit nog een stuk door te lopen, het bijzondere natuurgebied uit.

Onder een hemel die eruit ziet alsof er elk moment gerommel kan klinken, bel ik aan bij een boerderij. Niemand doet open, dus ik loop richting de schuur. Daar tref ik een vrouw die voor Friesland Campina werkt, en die de boer even voor me zal zoeken. Bespetterd met poep komt de man naar buiten, en ik vraag hem met mijn liefste gezicht of ik in zijn tuin mag slapen. Hij aarzelt, en uit zorgen over Handhaving. Ik blijf stil afwachten, en uiteindelijk loopt hij weg. Blijkbaar was het de bedoeling dat ik hem zou volgen, want hij opent een hek naar een geitenlandje en zegt dat ik mijn tent zo dicht mogelijk tegen de heg moet zetten.

Ik slaap die nacht heel kort vanwege het lawaai en een melkwagen die midden in de nacht op een metertje van mijn hoofd stationair gaat staan draaien, maar ik ben blij dat ik in bed lig.

Krijtlandpad van Vijlen naar Heerstraat

Dag 2: het Krijtlandpad van Scheulder naar Maastricht

De boer is om 5.45 uur weer actief en omdat ik in dat lawaai toch niet kan slapen, loop ik om 6 uur alweer met mijn backpack over de landwegen. Eten en plassen doe ik pas een paar kilometer verderop, uit het zicht van meneer. Er hangen nog steeds donkere luchten, en pas in de middag zal het opklaren. Het is benauwd en zwetend loop ik een heel donker bos in. In mijn hoofd speelt het sprookje van Roodkapje zich af, ik verwacht elk moment een griezel uit de bosjes. Ik houd mijn telefoon in mijn hand omdat ik me niet totaal veilig voel.

Ik ben dan ook blij wanneer ik na een lange klim heuvelop Valkenburg onder me zie liggen. Het is nog vroeg, en de enige mensen op deze normaal zo drukke straten zijn vrachtwagenchauffeurs die de horeca nieuwe voorraad brengen.

Aan de andere kant van Valkenburg passeer ik Prehistorische vuursteenmijnen en Romeinse catacomben. Later op de dag zal ik nog veel meer van deze typisch krijtland-vondsten tegenkomen. Langs de rivier de Geul zie ik metershoge kalksteenwanden en wat volgens het infobord ingangen zijn naar ondergrondse gangen. Ik voel me intens jong met mijn 27 jaar, tegenover deze muren die gemaakt zijn van 80-65 miljoen jaar oude, superkleine skeletten van planten en dieren.

Na het beklimmen van een metalen trap in een bos kijk ik uit over een voormalige groeve. Nu grazen hier geiten om de unieke flora en fauna in stand te houden. Twee mannen zijn hier bezig het hekwerk te verstevigen. Ik vraag waarom dat nodig is, en ze vertellen mij dat de zwijnen ook graag in de groeve eten, en daarvoor het hek kapot maken. Vervolgens ontsnappen de geiten, die dan weer uit het bos geplukt moeten worden, en dat is blijkbaar niet de bedoeling.

De laatste kilometers loop ik in de brandende zon tussen gemaaide graanvelden naar Amby en Maastricht. Ik drink een Radler met een collega die in Maastricht woont, en loop dan naar mijn logeeradres voor die nacht. Ik kwam via Facebook in contact met deze lieve mensen, en bij aankomst bleek er zelfs al eten voor me op tafel te staan. Eten uit de eigen moestuin! Ik heb fascinerende gesprekken met deze unieke mensen en geniet een paar uur later van een matras in hun logeerkamer.

Krijtlandpad van heerstraat naar maastricht

Dag 3: van Maastricht naar Moerslag

Na een nacht heerlijk slapen, wandel ik rond lunchtijd naar station Maastricht om mijn goede vriendin op te halen. Samen lopen we Maastricht uit naar een natuurgebied langs de Maas. Hier staan Konikpaarden te dutten en drijven ganzen op het water. Door de bomen zien we de Sint Pietersberg aan de andere kant van het water liggen.

Voorbij het gezellige dorpje Eijsden aan de Maas, lopen we over een ezelspad tussen weilanden met appel- en perenbomen. De peren die op het pad liggen, zijn keihard en niet eetbaar. We rusten uit in de schaduw van een fruitboom, voordat we de laatste kilometers naar het dorp Moerslag lopen.

We waren van plan hier bij een boer aan te bellen voor een slaapplek, maar alle boeren blijken een camping te hebben. Dat wordt dus toch een campingovernachting voor ons, helaas. Bij de eerste camping (Kersengaard) worden we bijzonder ongastvrij onthaald, en vervolgens weggestuurd omdat we niet contant kunnen betalen. We zijn helemaal kapot en het is al laat op de avond, dus we proberen een alternatief te verzinnen (bankoverboeking, o.i.d.), maar de eigenaresse haalt haar schouders op en zegt ‘had je maar moeten bellen, dan had ik gezegd dat je contant moest betalen’. Oke, wij slepen onze vermoeide benen wel naar een buurman.

Die avond staan we op een klein veldje in een hoekje tussen de caravans, waarvoor we meer moeten betalen dan onze buren met een grote caravan en stroomgebruik moeten betalen. Op deze commerciële plekken voelt het minder gastvrij dan op de plekken waar mensen niet betaald worden voor gastvrijheid.

Krijtlandpad van Maastricht naar Moerslag

Dag 4: van Moerslag naar nabij Eperheide

’s Morgens worden we door de overburen met een caravan uitgenodigd voor een kopje koffie en even zitten op hun luxe kampeerstoelen. Superlief, en we krijgen bij vertrek ook nog de hele voorraad aan koekjes uit de caravan mee.

Een paar kilometer verderop vinden we nog meer lekkers, in een groentestalletje langs de weg. We kopen cherrytomaatjes en dat zijn de lekkerste tomaatjes die ik ooit gegeten heb! Ik zou er bijna voor terugrijden van Groningen naar Zuid-Limburg!

Na een tomaten-eet-stop bezoeken we het kasteel van Mheer. De meeste binnenplaatsen van kastelen zijn langs de route vrij te bezoeken, en dat vind ik helemaal leuk! Terwijl we onder de brede rode-beukenhaag lopen, probeer ik me voor te stellen hoe landheren hier vroeger met paard en wagen naar hun huis reden.

We lopen over lange wegen met heggen aan weerszijden, waar we een heel Engels gevoel van krijgen. Lang duurt dit gevoel niet, want het landschap is hier heel divers en geen kilometer is hetzelfde. Ook op deze etappe passeren we veel fruitboomgaarden, waarin koeien grazen.

Wandelen van Moerslag naar het Onderste Bos

In het dorpje Slenaken maakt de rust van de heuvels plaats voor hard geronk van motoren en geschreeuw van wielrenners. We zijn op zaterdag in dit toeristische dorpje beland, en ik ben extra blij dat ik te voet van het landschap geniet en niet in mijn autootje in deze lawaaiige optocht mee hoef te rijden.

Aan het eind van de middag lopen we een boerenerf op en vragen of we ons water daar bij mogen vullen. Niemand reageert, al ben ik zeker dat ze me gehoord hebben. We blijven ongemakkelijk staan, en een man loopt langs ons naar buiten. Hij kijkt ons niet eens aan, maar komt later terug met een stromende waterslang. Wij pakken snel onze flessen erbij en bedanken hem uitgebreid. ‘Water kost niets he’, is wat hij zegt. We bedanken hem nogmaals en lopen snel verder. We durven niet aan die meneer te vragen of we in zijn tuin mogen slapen, en besluiten onze tent verderop in een grasveldje in het bos op te zetten.

Krijtlandpad door het Onderste Bos

Dag 5, de laatste dag op het Krijtlandpad: van Eperheide naar Vijlen

In de stromende regen worden we om 6 uur wakker van mijn wekker. Wildkamperen is officieel niet toegestaan en ik wil geen problemen krijgen met de eigenaar van het land. We ontbijten verderop in het bos, als het eindelijk droog is. De hele dag zullen droog en nat weer elkaar af blijven wisselen, en zo heet als op de eerste etappes krijg ik het niet meer.

We lopen door het Onderste Bos over smalle paadjes omgeven door hoge bomen en hoge varens. Af en toe moeten we snel opzij springen voor fietsers die op zondagochtend de berg af komen racen. Bij Cafe Het Hijgend Hert nemen we wat cafeïne houdende drankjes om verder wakker te worden.

Verderop in het Onderste en Bovenste Bos komen we langs grafheuvels, die ik nog nooit buiten Drenthe gezien had. Het voelt gek dat ze in een bos liggen, maar in die tijd was hier volgens een informatiebord nog helemaal geen bos. Ik vraag me af hoe ver je in die tijd dan wel niet over de heuvels uit kon kijken.

Vlak voor Vaals loopt het Krijtlandpad door een struingebied, waar je zelf je route mag bepalen. Wij volgen braaf het paadje dat er al loopt, want we hebben geen zin in verdwalen of onnodig natte broeken van het natte, hoge gras. We steken de weg over en hebben al snel brandende kuiten van het beklimmen van de Vaalserberg. Gelukkig wacht boven, op het Hoogste punt van Nederland, een patatje op ons.

Over de Duitse grens dalen we af naar Vaals, waar we door de verlaten straten en parken naar een Landal vakantiepark slenteren. Dit vind ik niet zo’n mooi stuk van de route, en ik ben blij dat de laatste kilometers naar Vijlen weer door het groen lopen.

Terug in Vijlen drinken we op een terrasje een koud drankje voordat we in de auto terug naar Groningen stappen. Ik ben tijdens het lopen op het Krijtlandpad verliefd geworden op het Limburgse landschap en misschien is dit de eerste route die ik een tweede keer in mijn leven ga bewandelen.

Krijtlandpad van het Onderste Bos naar Vijlen

Zelf het Krijtlandpad wandelen?

Wil je nou zelf eens zo’n trektocht maken? Deze route is zeker geschikt voor beginnende trektocht-makers. Speciaal voor beginnende trektocht-makers schreef ik een uitgebreide gids over het maken van trektochten. Wat heb je nodig? Hoe bereid je je voor? Waar slaap je? Wat eet je onderweg? Deze en nog vele andere vragen beantwoord ik in mijn E-book.