Met de OV-fiets naar Natuurkampeerterrein Drie bij Ermelo

Met acht nieuwe boeken op mijn e-reader geladen trok ik op Station Putten een OV-fiets uit de fietskluis. Er wacht me een mooi fietstochtje door 'het bos met de dansende bomen' naar Natuurkampeerterrein Drie. Daar zal ik mijn tent opzetten en drie dagen niets anders doen dan lezen. Daar heb ik de laatste weken te weinig rust voor gehad, terwijl de verhalen over langeafstandwandelen juist het vlammetje in me brandend houden. Met de OV-fiets ga ik naar Natuurkampeerterrein Drie, bij Ermelo.

--> skip direct naar de praktische tips voor als je dit zelf wilt doen

Met de OV-fiets naar Natuurkampeerterrein Drie

Waarom die OV-fiets? Omdat dat zo lekker makkelijk is! Het treinstation het dichtstbij mijn logeeradres in Nederland is 20 kilometer fietsen. Vervolgens zou ik met mijn fiets in de trein naar Zwolle moeten reizen en daar moeten overstappen op de trein naar Ermelo. Kan allemaal prima, maar zonder fiets kan ik met de bus naar het station , hoef ik geen rekening te houden met fiets-verboden-in-trein-tijden en sleep ik ook niet met die fiets over het station. Oh en mijn fiets staat in Spanje, dat werkte ook niet echt mee ;)

Opvallend geel-blauw door het Puttense bos

Mijn fietstocht op het geel-blauwe gevaarte uit de OV-fietskluis begint met het doorkruisen van het dorp. Ik parkeer bij de Plus, sla maaltijden in voor drie dagen en trap met een stokbrood in het zijvak van mijn rugzak het dorp uit. Het bos tussen Putten en Drie staat bekend om haar 'dansende bomen'. Het is niet moeilijk te raden waar deze bijnaam vandaan komt: er lijkt geen rechte boomstam te staan. Later leer ik hoe dat komt: de rechte bomen waren bruikbaar en werden gekapt, de kronkelige mislukkingen niet.

Een paar kilometer fietsen

Het is zo'n 10 kilometer fietsen van Station Putten naar Natuurkampeerterrein Drie. Ik heb een route uitgestippeld in Komoot en noteerde de fietsknooppunten langs die route. Met mijn telefoon op vliegtuigstand in een zijvak van mijn tas, kan ik nu gewoon bordjes volgen. Ik wil dit weekend zoveel mogelijk offline zijn, en dat begint nu. Ik rijg fietsknooppunten aan elkaar, door het Daar ergens in het Sprielderbos ligt het Natuurkampeerterrein, dat ik uitgekozen heb omdat daar geen telefoonbereik is.

Tent opzetten

Natuurkampeerterrein Drie is een Logeren bij de boswachter-terrein van Staatsbosbeheer. Een kleinschalig terrein met trekkersveld, veldjes zonder stroompalen en langgerektere velden met stroompalen. Ik meld me aan bij de check-in-zuil en fiets naar mijn plek zonder stroom. Dat korte fietstochtje levert direct al verraste en vrolijke blikken op. Blijkbaar zien mensen niet vaak zo'n felgekleurde fiets in het wild.

Ik heb mijn tent net opgezet, als iemand van het kampeerveld naast me naar me toe komt. 'Ik volg jou op Instagram,' zegt ze. We raken in gesprek over fietsavonturen, de Pacific Crest Trail die zij en haar vriend volgend jaar gaan lopen en geld verdienen als avonturier. Compleet opgaand in mijn favoriete onderwerpen vergeet ik de tijd, maar mijn hoofdpijn herinnert me eraan dat ik hier kom om te rusten en mijn introverte batterij op te laden.

Lezen. Even dan. Want ik wil meer.

Ik ben begonnen in het boek Stevige benen van Simone Verdonschot. Geen bekend boek, geen bekende schrijver, maar ik ben hooked vanaf de eerste pagina's. Simone schrijft over haar avonturen op de Te Araroa Trail, een 3.000 kilometer lange wandelroute die Nieuw Zeeland van noord naar zuid doorkruist. Door de verhalen verweven zit Simone's verhaal over de eetstoornis die ze sinds haar kindertijd heeft. Een heerlijk ongepolijst en persoonlijk verhaal, dat me op de laatste pagina bijna verdrietig maakt omdat het avontuur voorbij is.

Die avond raak ik weer in gesprek met de buurvrouw. We praten bij mijn tent tot de grondkou aan mijn tenen begint te knagen. We verhuizen naar de vuurhut, waar haar partner en hun vriend al lekker warm zitten. Ook nu vliegen de uren voorbij, terwijl ik steeds meer overeenkomsten ontdek in de verhalen van mijn buurvrouw. Ik deel mijn kijk op dingen waarvan ik allang vergeten was dat ik er überhaupt een kijk op had. Op hoe ik mijn verhalen wil delen bijvoorbeeld: niet perfect, maar persoonlijk en herkenbaar. We hebben het ook over langeafstandwandelpaden. Haar vriend vraagt of ik de 'Hexa flex' ken? Ah, de HexaTrek, een 3.000+ kilometer lange route door Frankrijk. Ik voel me niet zo getrokken door de PCT, Te Araroa en andere trails op verre continenten, maar die HexaTrek... die is er natuurlijk ook nog. 'Dat is niets voor mij, ik heb hoogtevrees,' vertel ik hem, maar er wordt een zaadje geplant dat heel voorzichtig probeert te ontkiemen.

Dansende bomen in de mist

Ondanks dat ik nog tot laat in mijn slaapzak lag te stuiteren van enthousiasme en inspiratie, word ik vroeg wakker. Oei, wat is het koud! En vochtig. Zou er mist zijn? Ik rits de tent open en grijp direct naar mijn schoenen. Mist! Tussen de dansende bomen! Heel zachtjes haal ik mijn fiets van het slot en trap ik in mijn pyjama bedekt door alle kleding die ik bij me heb, het bos in. De mist maakt het groen van de laaghangende berkentakken vaal, de stammen van de bomen wat blauwig. Ik vind het prachtig. Volgens een informatiebord deden er vroeger allerlei spookverhalen de ronde en ik snap wel waarom. Het wit tussen de stammen, de stilte en het gevoel dat die elk moment doorbroken kan worden... zowel magisch als een beetje spannend.

Theekransje

Terug op de camping heb ik afgesproken met Marnix, iemand met wie ik al een hele tijd via Instagram contact heb. Hij wandelde van 9 maanden en 5.500 kilometer door Europa. 'Dit is wat ik wil doen met mijn leven' vertelt hij me enthousiast aan de picknickbank. Wandelen en schrijven, dat moet zijn leven worden. Waarom ook niet? Zijn enthousiasme is aanstekelijk en zet me de uren daarna aan het denken: zou ik mijn (schrijf)werk mee kunnen nemen op een tocht zoals de HekaTrek? Zou ik de ruim 150 dagen die ik vermoedelijk over zo'n route zou doen, misschien sowieso minimaal kunnen werken?

Die with Zero

Ook de tweede avond beland ik met de buurvrouw en haar gezelschap in de vuurhut. Ik heb mijn e-reader mee en ben van plan in de warmte te lezen, maar het gesprek gaat al snel verder waar het de vorige avond gebleven was. We hebben het over hun grote plan om de PCT te wandelen en hoe ze op dat idee kwamen. 'We lazen het boek Die with zero van Bill Perkins. We maakten een lijstje van dingen die we graag nog willen doen in ons leven. Ik las het boek Alleen van Tim Voors over de PCT en ontdekte zo de route. Als we dit willen doen, dan voordat we kinderen krijgen, dus volgend jaar.' Van lezen komt dit weekend zo weinig terecht, maar het aantal boeken op mijn te-lezen-lijstje is weer met één gegroeid. En die HexaTrek laat me maar niet los!

Op reis met Tim Voors

Ik hoef pas om 12:00 uur mijn kampeerplek te verlaten De zon schijnt, het is warm genoeg om in een t-shirt met lange mouwen buiten te zitten en de vogels fluiten zo fijn. Ik heb geen haast en maak het me gemakkelijk op de picknickbank. Ik open het volgende boek op mijn lijstje. De ultieme tocht, het nieuwste boek van Tim Voors. Het avontuurlijke verhaal over zijn 5000 kilometer wandelen op de Continental Divide Trail. Deze route loopt, net als de PCT, dwars door de VS, van de Mexicaanse naar de Canadese grens. Tim schrijft zo goed, dat ik me op de CDT waan. In een onweersstorm, in spannend berglandschap (Tim heeft ook hoogtevrees) en op een route waar geen einde aan lijkt te komen. Daarbij vergeleken valt die HexaTrek misschien wel mee?

Met veel minder leesuren dan verwacht en veel meer inspiratie duw ik mijn OV-fiets een fietstochtje later weer in de fietskluis. Onderweg naar mijn volgende logeeradres plan ik direct mijn volgende Natuurkampeeruitje en weet ik al welk boek ik daar ga lezen: Die with Zero. Mijn favorietenbalk staat vol met HexaTrek-linkjes. Zou het mijn nieuwste ADHD-obsessie zijn die ik over een paar weken of maanden weer helemaal vergeten ben? Of zou je volgend jaar verhalen uit Frankrijk lezen?

Zelf met de OV-fiets naar Natuurkampeerterrein Drie?

Zo huur je een OV-fiets

Zoek eerst uit op welke stations OV-fietsen te leen zijn. Nabij Natuurkampeerterrein Drie kan dat bijvoorbeeld op de stations van Ermelo en Putten. Het kan zijn dat er op een station geen OV-fiets meer beschikbaar is. Reis dan met de trein naar het andere station. Op beide stations moet je de fietskluizen in de stalling zoeken.

Op ovfietsbeschikbaar.nl zie je hoeveel fietsen op welke locatie beschikbaar zijn. Deze pagina wordt elke 15 minuten ververst.

Voor het huren van een OV-fiets heb je een persoonlijke OV-chipkaart nodig. Hieraan moet je een gratis OV-fiets abonnement koppelen. Lees hier hoe dat werkt.

De huur is €4,65 per dag en na 3 dagen €9,65 per dag.

Dit is de route naar het Natuurkampeerterrein

Van Ermelo naar Natuurkampeerterrein Drie neem je bijvoorbeeld deze route:

• Komoot
• fietsknooppunten: knooppunt 91 (nabij station) -> 92 -> 93 -> 77 -> 95 -> 96 -> 79 -> 97 -> linksaf (Natuurkampeerterrein ligt achter Boshuis Drie)

En van Putten naar Natuurkampeerterrein Drie neem je bijvoorbeeld deze:

• Komoot
• fietsknooppunten: richting de rotonde fietsen -> knooppunt 60 -> 19 -> 14 -> 20 -> 48 -> 56 -> 97 (Natuurkampeerterrein ligt achter Boshuis Drie)

Je kan natuurlijk ook een eigen, langere route uitzetten met behulp van een routeapp zoals Komoot (zie mijn tutorial Fietsroutes uitzetten in Komoot)

Handig om te weten voor Natuurkampeerterrein Drie

• Er is geen telefoonbereik op het kampeerterrein. Je moet inchecken met je e-mailadres en reserveringsnummer, dus zorg dat je die laatste en je Natuurkampeerkaart (verplicht als je hier wilt staan) offline beschikbaar hebt
• Neem je eigen wc-papier en (hand)zeep mee
• Je hebt geen muntjes nodig voor een warme douche
• Boshuis Drie ligt op loopafstand en is een fijne (ietwat prijzige) horecagelegenheid. Mocht je toch telefoonbereik nodig hebben, dan moet je die kant op lopen of fietsen
• Wie fietsend of lopend komt, mag de tent ook opzetten op het trekkersveld. Je hoeft daarvoor geen plekje te reserveren. Wil je een ruimer plekje met of zonder stroom, dan kan je voor weekenden en vakantieperiodes het best vooraf reserveren.
• Er is een vuurplaats, waar je bij laag brandrisico vuur mag stoken in een grote korf. Je moet wel zelf aansteek- en brandmateriaal regelen. Zakje hout achterop de fiets, of hopen dat iemand anders goed voorbereid is.

Mijn favoriete leesvoer voor op de camping

Ik raad Stevige Benen en De Ultieme Tocht 100% aan als leesvoer voor bij je tent. Meer boekeninspiratie? Meld je aan voor mijn gratis inspiratiemail Post van Paulien en krijg mijn complete favoriete boekenlijst als welkomstgeschenk.

Meer OV-fietstochten naar Natuurkampeerterreinen

Voor Natuurkampeerterreinen.nl zette ik nog 12 OV-fietsroutes naar groene kampeerterreinen uit. In elke provincie één. Bekijk hier alle routes.

Meer ideeën voor een weekendje weg in Nederland vind je in mijn blogcategorie Microavontuur.