De Skye Trail zelfstandig wandelen: dit moet je weten

Bijzondere rotsformaties, helderblauw water onder immense kliffen en eindeloos lange schapenpaden over ruige bergen. Het landschap langs de Skye Trail is spectaculair. Deze uitdagende, 128 kilometer lange wandelroute loopt van de noordelijke punt van Skye naar Broadford, een dorp halverwege het eiland. Zeven dagen lang trok ik in mei 2024 over een van de mooiste en populairste eilanden van Schotland. Hieronder deel ik al mijn praktische tips.

Niet voor mensen zonder navigatieskills (en andere uitdagingen)

De Skye Trail is geen makkelijke route. De afstand is uitdagend en op de Trotternish Ridge moet je flink wat omhoog en omlaag wandelen. Er is niet altijd een duidelijk pad, al geldt dat steeds minder omdat de route steeds populairder wordt. Je moet goed kaart kunnen lezen om je route te vinden. Een navigatieapp is een handig hulpmiddel, maar je wilt er niet afhankelijk van zijn.

Bij weinig zicht, wat nogal eens voorkomt op Skye, moet je met kaart en kompas je weg zoeken. Op sommige stukken zijn weinig herkenningspunten in het landschap en moet je met kompas werken. Het pad loopt op de Trotternish Ridge en langs de zee vaak vlak langs kliffen, dus daar kan je je geen fouten veroorloven. Langs sommige etappes, en dan met name de Trotternish Ridge, is er geen uitweg of plan B als je eenmaal begonnen bent. Je kan dan alleen terug naar de etappestart of vooruit naar de etappefinish als het weer onderweg omslaat.

Ik wil je niet bang maken natuurlijk. Ik benadruk de uitdagendheid van deze route extra omdat ik op mijn platform normaal vooral beginnerfriendly routes deel. Dat is de Skye Trail dus niet. Maar als je goed getraind bent, kaart kan lezen, met kompas overweg kan en de weersvoorspelling goed in de gaten houdt en waar nodig een alternatief plan bedekt, denk ik dat je hier veilig gaat genieten!

Hoogtevrees

‘Ik kijk voor inspiratie altijd op jouw blog, omdat jij ook hoogtevrees hebt’. Dat zei iemand laatst tegen mij, dus ik voel me verplicht om hier even heel duidelijk te benoemen: de Skye Trail is niet relaxed voor mensen met hoogtevrees. Ook niet onmogelijk, want ik heb het ook gedaan. Maar sommige stukken had ik wel echt even de mental support van mijn wandelmaatje nodig. Het pad loopt soms wat dicht langs de kliffen of je moet wat klauteren op een aflopende helling.

Op het stuk tussen Camasunary en Elgol kregen zelfs mensen zonder hoogtevrees angst voor de klif. Door erosie loop je daar heel dicht bij de afgrond. Dat stuk sloeg ik over. Ik wandelde vanaf Camasunary naar de weg naar Elgol, en regelde daar een lift naar dat dorp. Deze route was ook heel mooi, met goed uitzicht over de baai.

Markering

De Skye Trail is, in tegenstelling tot veel andere bekende routes in Schotland, niet gemarkeerd. Er zijn op sommige stukken niet eens (herkenbare) paden. Op andere stukken zijn er juist zoveel (schapen)paden dat het verwarrend is. Navigeren doe je met een kaart en eventueel met hulp van een telefoon of gps-apparaat. Nogmaals: daar wil je niet van afhankelijk zijn!

Etappes van de Skye Trail

De route wordt standaard in deze zeven etappes ingedeeld:

1. Rubha Hunish naar Flodigarry, 11,5 km en 290 meter stijgen (excl. uitstapje naar noordelijkste punt)
2. Flodigarry naar de Storr, 28 km en 1750 meter stijgen
3. Storr naar Portree, 14 km en 510 meter stijgen
4. Portree naar Sligachan, 19 km en 275 meter stijgen
5. Sligachan naar Elgol, 18 km en 310 meter stijgen
6. Elgol naar Torrin, 16,5 km en 370 meter stijgen
7. Torrin naar Broadford, 20 km en 480 meter stijgen

Je hoeft natuurlijk niet per se deze etappeindeling aan te houden. Ik deed dat ook niet, omdat ik als wildkampeerder juist niet in de bewoonde wereld wilde stoppen.

De route van noord naar zuid of andersom lopen

Ik wandelde de route van noord naar zuid, dus van Rubha Hunisch naar Broadford. De reden: dat is hoe hij in de Cicerone routegids beschreven is. En ik moest op de laatste wandeldag mogelijk nog terugreizen naar Edinburgh en dan is het makkelijker in de bewoonde wereld met een busverbinding met grote steden te eindigen.

Zou ik hem de volgende keer ook in deze richting lopen? Nein. Want nu had ik de meest uitdagende en zwaarste stukken in de eerste helft. Loop je de route van zuid naar noord, dan heb je de eerste drie of vier etappes om rustig op te bouwen. Je loopt dan meer over verharde paden en bewaart het ruigste terrein voor de laatste dagen. De grootste hoogteverschillen, langste afstanden (als je niet wildkampeert en dus precies bovenstaande etappes moet volgen) en de padloze stukken zitten dan in het laatste deel.

Tip: houd de weersvoorspelling in de gaten. Je kan bij slecht zicht beter over de zuidelijkehelft dan over de noordelijke helft van de route lopen.

Wandelen van accommodatie naar accommodatie is lastig

Heb je geen zin om op één dag bijna 25 kilometer met 1000 meter stijgen te lopen? Dan wordt het heel lastig om van accommodatie naar accommodatie te lopen. Wil je niet kamperen, dan zijn enkele etappes langer dan de meeste wandelaars (en ik als fulltime wandelaar) comfortabel vinden. Bovendien zijn er niet altijd accommodaties op eindpunten van etappes (zoals tussen de Quirang en de Trotternish Ridge) en moet je dan wachten op een taxi of lift.

Fijne accommodaties in de buurt van de Skye Trail:

• Dun Flodigarry Hostel
  
• The Bridge B&B in Kilmaluag
  
• Tigh Quiraing- Heather in Staffin
  
• The Skye Inn in Portree
• Torrin Bunkhouse
• Broadford House
  

Let op: accommodaties zitten vaak maanden van tevoren al volgeboekt, zeker voor mei tot september, dus boek je accommodatie zo vroeg mogelijk. Wij hadden voor één nacht op het noordelijkste deel van het eiland alleen nog ‘keuze’ uit een accommodatie van 1000+ euro per nacht. Terwijl we weken van tevoren keken.

Campings

Neem je wel een tent mee, dan kan je de langste etappe(s) eventueel in tweeën splitsen en halverwege wildkamperen. Er ligt niet altijd een camping aan het eind van elke etappe, maar je zou op het eindpunt van een etappe naar Portree of Broadford kunnen liften.

Fijne campings langs de route:

• Portree
• Sligachan. Hier kan je niet reserveren en is het wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Nu sturen ze trekkers met een klein tentje echt niet zomaar weg, en anders zijn er wildkampeeropties in de buurt. Tip: ga naar de bar van het hotel aan de overkant van de straat, daar hebben ze de allerlekkerste zoeteaardappelfriet en een Skye Red Ale!
• Broadford

Wildkamperen langs de Skye Trail

Wildkamperen is heel goed te doen langs de Skye Trail. Ik liep al tientallen tochten door Schotland en vrijwel nergens zag ik zoveel plekken met fantastisch uitzicht. Niet één nacht heb ik lang naar een wildkampeerplek hoeven zoeken. Op sommige stukken moet je misschien een paar kilometer extra lopen, maar daar moet je als wildkampeerder sowieso op voorbereid zijn. Wildkamperen bij de Storr, een van de drukste punten van de route, is wel lastig i.v.m. erosie-herstelwerkzaamheden. En zie je een steile helling of een grotere weg op de kaart, dan weet je dat je daar waarschijnlijk ook weinig geluk gaat hebben.

Het kan echt knoeterhard waaien op Skye, en zeker op de Trotternish Ridge waar weinig beschutting is, dus neem een tent mee die daar tegen kan. En zet misschien gelijk even oordopjes op je paklijst.

Zelfstandig op pad of met een reisorganisatie?

Wil je van accommodatie naar accommodatie lopen en kan je wel wat hulp bij de voorbereiding gebruiken? Ik heb goede ervaringen met Bookatrekking. Zo is je reis wel compleet georganiseerd, als je wilt inclusief bagagetransport, maar ga je wel zelfstandig op pad.

Een grote organisatie organiseert groepsreizen op de Skye Trail. Ik hoor wisselende verhalen over de groepsgroottes en het opleidingsniveau van de gidsen, dus verdiep je daar even in voordat je boekt.

Voor stukken waar navigatie in mist en regen lastig is (Trotternish Ridge en kliffen in het noorden), kan je eventueel een privégids huren. Ik deed dat recent in de omgeving voor 250 pond. Je kan die etappe ook overslaan en met de bus of een taxi naar het startpunt van de volgende etappe reizen.

Solo of samen wandelen

Ik liep de route gezellig samen met een goede vriendin. Ik heb behoorlijk hoogtevrees en ik vind het in uitdagende (navigeer)situaties fijn om met iemand te overleggen, dus ik was blij dat ze mee was. Ik zou deze route terugkijkend ook in mijn eentje durven lopen. Dat deden meer mannen en vrouwen. Ik heb in mijn eentje al duizenden kilometers door Schotland gewandeld en me daarbij nooit echt onveilig gevoeld. Dat is op deze Trail niet anders, zeker niet omdat er zoveel andere wandelaars zijn bij wie je je aan zou kunnen sluiten als je dat wilt. Ik zou deze route niet kiezen voor je allereerste solowandeltocht. Dan zou ik denk ik eerder kiezen voor een makkelijkere route die wat dichterbij de bewoonde wereld blijft. De Rob Roy Way of de Speyside Way bijvoorbeeld.

Zo kom je er

Het noordelijkste puntje van de Skye Trail ligt in de middle of nowhere, maar daar is wel een busverbinding met Uig en Portree. Portree heeft een Citylink-busverbinding met grote steden op het vaste land. Vanuit Portree reis je met een lokale bus ook naar het zuidelijke puntje van de route, Broadford. Je plant je busreis het makkelijkste via TravelineScotland.

Let op: de Citylink-bussen van en naar grote steden op het vasteland neemt je alleen mee als je een ticket hebt. Of als er - en dat is zeldzaam - een plek niet geboekt is. Daar zijn ze heel streng in, omdat er op deze verbindingen geen staplekken zijn. Tijdens mijn reis werden meerdere mensen met grote tassen bij bushaltes teleurgesteld. En op de dag zelf een ticket voor later die dag of een volgende dag boeken is in het hoogseizoen vaak niet mogelijk omdat die bussen al vol zitten. Boek je ticket dus vooraf en - in het hoogseizoen - minimaal een paar weken van tevoren. Er rijdt onder meer een rechtstreekse bus naar Inverness.

Een alternatieve optie is een trein naar Kyle of Lochals nemen en vanaf daar overstappen op een lokale bus. De treinreis hierheen is echt spectaculair mooi en een uitje op zich. Treintickets zijn duurder dan bustickets en worden duurder naarmate je later boekt. Daar zit geen maximum aan, dus beter op tijd boeken. Lees ook mijn tips voor treinreizen in Schotland.

Rijdt er geen bus waar of wanneer jij hem nodig hebt? Dan kan je altijd nog liften. Nergens in Europa gaat dat zo makkelijk als op het Isle of Skye. Ik kreeg eerst een lift aangeboden in het hostel, en daarna stopte er twee keer letterlijk zodra ik mijn duim in de lucht stak al een auto voor me. Zowel locals als toeristen vinden het hier heel normaal en gezellig om een wandelaar een stukje verder te helpen.

De beste maand voor de Skye Trail

Als er al een beste moment is voor de Skye Trail, dan is dat waarschijnlijk in april of - liever nog - mei. In de winter is het weer op de route voor de gemiddelde wandelaar niet veilig om in te wandelen. In april en mei is het weer er vaak ook veel beter. Je kan natuurlijk altijd pech hebben, het blijft Schotland en het blijft een eiland aan de westkust. In deze twee maanden geniet je van de meeste zonuren en milde temperaturen. Er zijn nog weinig midges, meestal tot half mei, en ook met de busladingen toeristen valt het nog wel mee. Skye is zo populair, dat het er ook in deze maanden al aardig druk is. Daar merk je op de paden weinig van, maar in de Quirang, bij de Storr en in de dorpen ben je absoluut niet alleen. Dat betekent dat je de accommodaties redelijk ver van tevoren al moet boeken.

Met de hond over het Isle of Skye

Je hond is welkom op het Isle of Skye en de paden waarover de Trail loopt. Houd er wel rekening mee dat er heel veel schapen loslopen op vrijwel alle delen van de route. Er zijn verhalen van honden die schapen van de klif gejaagd hebben, waarna de lammetjes zonder moeder achterbleven. Dat wil je niet op je geweten hebben natuurlijk.

Langs de meeste etappes stroomt genoeg water, dus veel extra water voor je hond hoef je niet mee te dragen. Je komt alleen halverwege een supermarkt met hondenvoer tegen, dus houdt daar rekening mee als je maaltijden plant. Vergeet je tekentang niet, want er zijn veeeeel van die ellendelingen.

Handige kaarten en routegidsen

Ik vind een routegids altijd fijn voor voorpret en handige informatie onderweg. Ik gebruikte de routegids van Cicerone. Een heel fijne gids, maar de etappes zijn in een andere richting beschreven dan ik zelf graag had willen lopen.

Harvey heeft een wandelkaart waar de Skye Trail op ingetekend staat. Dat is niet het geval voor de Ordnance Survey kaarten, maar die geven wel meer detail en laten een groter deel van het terrein zien. Dat laatste is bijvoorbeeld handig als je je locatie moet bepalen met behulp van je kompas en herkenningspunten in de omgeving. Neem daarom ook deze OS Maps mee:

• OS Explorer Map 408 Skye, Trotternish & The Storr
• OS Explorer Map 410 Skye, Portree & Bracadale

OS Maps heeft ook wandelkaarten met een roze cover, maar die hebben schaal 1:50.000 en dat vind ik niet handig als ik bij slecht zicht loop en met een kompas moet navigeren. Voor het zuidelijke deel, waar je vooral over bestaande paden loopt, voldoet deze 1:50.000 kaart wel.

Water filteren uit de natuur

Langs elke etappe stromen genoeg stroompjes of liggen lochs waaruit je water kan drinken. Kies het liefst voor kleine stroompjes en tap zo dicht mogelijk bij de bron. Filter je water altijd, want er lopen (en sterven) schapen in het gebied. Ik gebruikte de Katadyn BeFree.

Ik werd van tevoren gewaarschuwd dat er op de Trotternish Ridge (etappe 2) niets te drinken zou zijn. Ik sleepte daarom vier liter water mee de bergen over, maar al snel bleek dat helemaal niet nodig te zijn. Elke paar kilometer kwam ik wel een stroompje of poeltje tegen. Deze stonden vaak niet op de kaart. Ik drink liever niet uit (donkere) poeltjes, maar durfde het hier wel te riskeren met mijn filter. Doe zelf even research of jij dat ook wilt doen, anders meer water meenemen.

Ik kan me voorstellen dat sommige stroompjes of poeltjes na een lange droge en hete periode minder water bieden. Dat soort weer komt op Skye niet veel voor, maar mocht dat wel zo zijn, dan kan je beter lokaal even navraag doen naar hoeveel water er te vinden is.

Supermarkten en cafés langs de route

Er liggen weinig dorpjes met faciliteiten langs de route. Dat maakt hem ook zo mooi, maar dat betekent wel dat je slim moet plannen. De enige betrouwbaar geopend zijnde supermarkten zijn de Coops in Portree en Broadford. Er zit een klein winkeltje met basics in Elgol, maar - zoals wij tot onze schrik met onze lege voorraad ontdekten - deze kan zomaar gesloten zijn. Ook als hij wel open zou moeten zijn volgens Google Maps en het bord met openingstijden. Elgol is vrij afgelegen, dus je kan er beter niet vanuit gaan dat je daar voorraad in kan slaan.

Is het winkeltje in Elgol wél open, dan moet je er zeker een gebakje of lunch kopen. Ik hoorde daar zulke goede verhalen over! Dat geldt ook voor Amy's Place Cakes & Gifts in Torrin. In Portree kan je jezelf trakteren op een brood of taartje van MacKenzie's Bakery of een heerlijke pizza van Pizzaway.

Niet vergeten

Je kan hier mijn complete paklijst voor meerdaagse wandeltochten gratis downloaden. Een paar dingen van die lijst die ik op de Skye Trail absoluut mee zou nemen:

• een muggennet met fijn genoeg gaas om de midges buiten te houden
• Smidge of Skin so Soft om midges af te schrikken
• tekentang
• waterfilter
• kompas en wandelkaarten met schaal 1:50.000
• wandelstokken: ideaal voor de steile grindstukjes en de rivieren die je oversteekt
• goede regenkleding
• bescherming tegen de zon - er is heel weinig beschutting

Alternatieven voor de Skye Trail

De Skye Trail is mooi en uitdagend. Net als de Arran Way, een uitdagende wandeling rond het eiland dat bekendstaat als ‘Schotland in miniatuur’. Her en der moet je wat klauteren over grote keien, maar de route is hoogtevreesvriendelijk en echt heel mooi.

Wil je liever een makkelijkere route met ook mooie uitzichten? Kies bijvoorbeeld voor de Affric Kintail Way, een vierdaagse route door mijn favoriete glen. Niet zo handig als je niet wilt wildkamperen. In dat geval kies je beter voor de Great Glen Way, de Kintyre Way of de Rob Roy Way.