Bang voor eenzaamheid op je soloreis? Lees dit.

'Ben je dan niet eenzaam?' en 'is dat niet ongezellig?' zijn vragen die ik als fulltime soloavonturier regelmatig krijg. Ik zou willen dat er vaker gevraagd werd naar hoe leuk ik het in mijn eentje heb (heel leuk!), maar ik snap dat dit speelt bij ons sociale wezens. Daarom in dit blog: waarom je in mijn ogen niet bang hoeft te zijn voor eenzaamheid op je soloreis.

Alleen op reis is niet hetzelfde als eenzaam op reis

Het is een onterechte aanname, dat alleen zijn hetzelfde is/voelt als eenzaam zijn. Voel jij je eenzaam als je (vermoedelijk) alleen op de wc zit te poepen? Als je alleen thuis bent en met een boek of Netflix op de bank zit? Ik vind die momenten vaak juist lekker, rustgevend, ontprikkelend. Mijn soloreizen voelen als een verlenging van die momenten.

Toen ik zes jaar geleden begon met (fulltime) soloreizen, vond ik dat lange alleen zijn wel wat ingewikkeld. Ik vergeleek mijn ervaringen alleen de hele tijd met mijn ervaringen met vriendinnen. 'Als Marleen hier nu was, dan zouden we op dat terras samen een drankje drinken' bijvoorbeeld. Solo op reis gaan is anders en brengt je andere goede dingen.

Leren dat dingen alleen doen óók leuk is

Toen ik eenmaal stopte met dat vergelijken en focussen op wat/wie er niet was, vond ik soloreizen direct leuker. Zo alleen in de bergen was ik echt helemaal in het moment. Zo alleen kon ik even helemaal op mezelf focussen en op wat er in mijn leven speelde. Zo alleen kon ik ook lekker dagdromen op lange grindpaden. Ik bleek ook alleen van het uitzicht te kunnen genieten en op een terras een drankje te kunnen drinken.

Zo alleen op pad ontmoet ik veel meer mensen dan wanneer ik met iemand samen op pad en in gesprek ben. Ik leer de omgeving kennen door de ogen van een local, voer gesprekken over wandelen en fietsen en andere onderwerpen waar mijn vrienden inmiddels wel over uitgeluisterd zijn. Ik neem alle besluiten zelf en dat blijkt gewoon goed te gaan. En ik bouw zelfvertrouwen op met elke dag die ik in mijn eentje beleefd heb.

'Ben je dan nooiteenzaam op je soloreis?'

Tuurlijk heb ik me in de zes jaar die ik nu solo op reis ben ook wel eenzaam gevoeld. Ik heb me in de bewoonde wereld, voordat ik ging reizen, veel vaker eenzaam gevoeld. Ik voel me niet eenzaam als ik in mijn eentje door een mooi, afgelegen natuurgebied trek. Ik voel me wél eenzaam als ik niet zo lekker in mijn vel zit en tussen mensen ben die me niet begrijpen en wél makkelijk door de dag lijken te komen. Ik voel me eenzaam als ik op een verjaardagsfeestje ben en iedereen zo makkelijk met elkaar lijkt te communiceren, terwijl ik verlegen wacht tot iemand uit medelijden een praatje met me aanknoopt (ben sociaal niet zo sterk ;) ).

Echt eenzaam voel ik me op mijn soloreis zelden, tenzij ik in een hostel zit en zo'n verjaardagsfeestje-gevoel krijg onder mijn medegasten. Maar verder... nah. Wel mis ik mijn vrienden soms, maar dat voelt niet als eenzaamheid. Ik kan ze natuurlijk gewoon bellen of een brief schrijven. En me heel dankbaar voelen dat ik zulke leuke vrienden heb om te missen.

Tips tegen eenzaamheid op soloreis

Toch bang voor eenzaamheid op je soloreis? Dit zijn dingen die mij in periodes met veel eenzaamheid geholpen hebben:

• Wees lief voor jezelf. Er is niets schaamtevols in je eenzaam voelen en je bent niet zwak of behoeftig omdat je je zo voelt. Vervang je strenge gedachten door zorgzame zinnen die je tegen een vriendin in jouw situatie zou zeggen. ‘het is heel begrijpelijk dat je je nu eenzaam voelt, je bent ver van huis en hebt je vrienden al lang niet gesproken’ bijvoorbeeld.
• Laat de emotie toe, want van wegdrukken wordt de eenzaamheid alleen maar groter. Hoe spannend soms ook, het lucht vaak enorm op om even flink je emoties eruit te laten. Mij helpt het om in mijn dagboek te schrijven.
• Praat erover, dat geeft lucht. Bel een familielid of vriendin. Logeer je bij fijne mensen? Dan kan je je gevoel ook met hen delen - die fysieke nabijheid werkt soms net wat beter dan telefooncontact.
• Onthoud: het gaat weer voorbij. Dit is vast niet de eerste keer dat je je eenzaam voelt in je leven, en de vorige keer ging dat gevoel ook weer weg.
• Focus op de momenten op deze reis die je niet had willen missen. Deze soloreis is niet alleen eenzaamheid, maar ook bijzondere ontmoetingen, mooie uitzichten en dromen waarmaken.

In mijn masterclass Solo op avontuur deel ik nog veel meer tips voor wie solo op wandel- of fietsavontuur wil. Je kan hem direct na bestellen bekijken.

Zo ontmoet je andere reizigers

Een andere goede remedie tegen eenzaamheid op soloreis is contact maken met mensen. Ik schreef al dat ik niet de meest sociaal getalenteerde persoon ben, maar deze manieren werken goed voor mij:

• andere kampeerders aanspreken, bijvoorbeeld bij de afwas
• logeren in een hostel en contact maken met mijn kamergenoten
• overnachten bij locals via Welcome to my Garden (kamperen) of Warm showers (logeerkamer). Deze platforms zijn alleen voor wie wandelend of fietsend een trektocht maakt
• meedoen aan een activiteit, zoals een groepswandeling of een yogales
• een kamer met gedeelde badkamer en keuken boeken via Airbnb. Je logeert dan vaak bij mensen die het gezellig vinden praatjes te maken met gasten in hun huis