Deen en Alette werken online en wonen deels in het buitenland

Ik leerde Deen en Alette kennen via Instagram (je kent ze misschien, @hikaholics). Het gebeurt niet vaak dat ik zo snel zo dol ben op mensen als bij deze twee gebeurde. We delen onze liefde voor de natuur, de bergen, online ondernemen en persoonlijke ontwikkeling. Ik ontmoette ze voor het eerst in real life toen ik op doorreis was door hun tijdelijke woonplaats Chamonix. Een jaar later woonden we enkele weken samen in een AirBnB op het Franse platteland. Ik vroeg de twee outdoor Youtubers en online ondernemers om meer te delen over hun vrije (reis)leven. Oh en voor de helderheid: de antwoorden worden gegeven door Alette.

Alet, wat ging vooraf aan jullie besluit om langere tijd in het buitenland te gaan wonen?

‘Ik ontdekte op de harde manier dat werken van 9 tot 5 en huisje, boompje, beestje niet voor me weggelegd was. Ik was net afgestudeerd in de gedragswetenschappen en had een mooie startersfunctie gevonden in mijn werkveld. Elke dag reisde ik hetzelfde eind naar de Randstad om plaats te nemen achter dezelfde computer, in hetzelfde kantoorhokje met hetzelfde uitzicht op andere kantoorpanden. Ik dacht: dit kan toch niet zo zijn voor de rest van mijn leven?

Na een aaneenschakeling aan vervelende persoonlijke gebeurtenissen knapte er iets in mij. Ik kon van het ene op het andere moment geen normale handelingen meer aan. Van paniekaanvallen in supermarkten tot niet meer weten bij welk station ik uit moest stappen om thuis te komen. Al snel was de enige keuze die ik op een dag kon maken of ik ging tandenpoetsen of douchen. Meer lukte een tijd lang niet. De stempel werd er gauw opgedrukt: burn-out en depressie. Ik was 25 jaar oud en kon niks meer.’

Oeh, wat heftig en helaas herkenbaar. Hoe ben je daar weer uitgekomen?

‘Mijn vriend Deen is hierin mijn steun en toeverlaat geweest. De rots op wie ik kan bouwen. Hij heeft mij in de auto geduwd en naar de Pyreneeën in Frankrijk gereden voor onze eerste kampeertrip. Zo kon ik helen in de berglucht.

Deen komt van kinds af aan al met zijn ouders in de bergen. Als klein kind was hij altijd buiten te vinden. Was het niet op het voetbalveld, dan was het wel spelend in een rivier. Maar gaandeweg was ook hij door drukte van het leven de connectie met de natuur verloren. De berglucht kon ons allebei alleen maar goeds brengen, daar was hij van overtuigd.

Tijdens de kampeertrip is het eerste en beste besluit genomen: ik zeg vaarwel tegen de bedrijfsarts en focus compleet op mijn herstel. Dit herstel bestond naast de nodige therapie en professionele hulp uit lange wandelingen in de natuur. Soms zonder een woord tegen elkaar te zeggen, soms met schreeuwen tegen het leven. Maar vooral om weer de mooie dingen die de natuur je kan geven te ervaren.’

De natuur heeft dus een belangrijke rol gespeeld in je weer beter gaan voelen?

‘Ja. Het eerste wat ik zag na maanden in een grijze wolk te hebben gezeten was een paarse krokus in de polder. Deze fotografeerde ik met mijn mobiel en die foto plaatste ik op Instagram. Foto’s van mooie natuur plaatsen werd voor mij een soort dagboek van mijn herstel. Mobiele foto’s plaatsen groeide uit tot tegenwoordig gehele videoproducties op YouTube die we samen maken. Van onze intrinsieke behoefte om de schoonheid van de natuur vast te leggen, naar het delen met iedereen die ook behoefte heeft aan mooie natuur (en er misschien zelf niet kan komen).’

Welke rol speelt reizen in je herstelverhaal?

‘We wisten het in de Pyreneeën al zeker: we willen zoveel mogelijk in de bergen zijn, met weinig prikkels en veel natuur. Die eerste stap voor heling heeft geleid tot vele stappen om de mooiste plekken ter wereld te ontdekken. We begonnen met sparen voor een wereldreis die compleet uit aaneengeschakelde hikes bestond. Van de Bibbulmun Trail in Australië naar de Te Araroa in New Zealand en wie weet kan de Pacific Crest Trail er nog wel achteraan. Ons hele huis hing vol met kaarten met post-its en planningen. Het leek op zo’n prikbord uit een detective serie.

Alles was geregeld voor de reis. Na twee jaar sparen was onze spaarpot gevuld en voor onze Youtube video’s hadden we nieuwe camera’s gehaald. Ik had mijn therapietraject net afgerond en was klaar om de wereld weer in te stappen. We hadden bijna alles verkocht, op een matras en televisie na. We hadden ons huurhuis en onze banen opgezegd en we waren gemotiveerder dan ooit. We stonden op het punt de tickets te boeken, toen de grote teleurstelling kwam. De pandemie brak uit.’

Oh nee, wat een tegenvaller. En toen?

‘We werden letterlijk in Nederland gehouden, terwijl we zo ons best hadden gedaan om onze dromen waar te kunnen maken. We zagen geen uitweg meer, en wie weet hoelang zo’n pandemie kan duren? Niemand wist het nog. Hoe gevaarlijk kan het zijn?

In die tijd kwamen we in contact met mensen die online en volledig locatie-onafhankelijk van waar dan ook ter wereld werkten. De zogenaamde digital nomads, die niet meer nodig hebben dan een laptop. Toen we het aanbod kregen om naar Bali te reizen om te leren hoe dat zou werken voor ons als video-editors, stapten we binnen drie weken op het vliegtuig. Hier begon ons inmiddels drie jaar durende nomadenbestaan.'

Dat klinkt fantastisch, dat online werken vanuit het buitenland. Ziet jullie leven er daar heel anders uit dan in Nederland?

‘Eigenlijk is ons leven in het buitenland niet veel anders dan dat van een freelancer in Nederland. We bepalen onze eigen werktijden en werkafspraken. We kunnen overal werken waar een internetverbinding is. Alleen zien we als we ons thuiskantoor uitstappen de bergen in plaats van de polder. Wel kiezen we ervoor om regelmatig in Nederland te zijn, omdat we naast heel reislustige mensen ook familiemensen zijn. Niet de beste combinatie, maar wel een mooie.’

Wat voor werk doen jullie eigenlijk vanuit jullie woonplaatsen?

‘Onze werkzaamheden zijn eigenlijk tweeledig. Het geld om onze kosten te dekken verdienen we met het editten van video’s voor klanten. Onze klanten zijn vooral business coaches, mindsetcoaches of YouTubers waar we video’s aan leveren.

Waar we nu nog slechts 100 euro per maand mee verdienen is ons YouTube kanaal. Maar hier halen we wel het meest plezier uit. Op ons kanaal @Hikaholics delen we video’s van onze wandelingen en reviews van de outdoorgear die we gebruiken. Het gaat van zogenaamde silent hiking video’s (zoals deze van de Kungsleden) waar mooie beelden te zien zijn met rustgevende muziek tot informatieve wandelvideo's en tips. Dit is echt het werk waar ons hart sneller van gaat kloppen en we hopen dit op een gegeven moment fulltime te kunnen doen.

Daarnaast hebben we sinds kort een Patreonpagina. Dit is een soort membershippagina waarbij je voor slechts drie dollar per maand extra benefits krijgt. Voorbeelden van deze benefits zijn vroege toegang tot onze video’s, exclusieve content, ansichtkaartjes vanaf de trail en mogen stemmen op wat voor video’s we maken. Hier willen we nog meer leuke benefits toevoegen, ook in overleg met de mensen die een membership nemen. Zo willen we het een leuke community maken.’

Jullie hebben een tijdje in digital nomad walhalla Bali gewoond. Hoe beviel dat?

‘We merkten op Bali al snel dat dat niet onze plek was. Alleen al dat je daar niet normaal over een stoep (welke stoep?!) kan lopen, gaf ons al een benauwd gevoel. De herstelloopjes uit de tijd van de depressie doen we nog steeds wekelijks. Die wandelingen zijn ook ons vergadermoment. Dat je niet je deur uit kan stappen en een leuke trail kan lopen, werkte niet voor ons. Toen we de keuze maakten om de bergen van Europa te ontdekken, viel alles op zijn plaats. Klimmen in Italië, hiken en bbq’en in Switzerland, rendieren en het noorderlicht spotten in Zweden en uiteindelijk boulderen en hiken in Chamonix. Het zijn allemaal ervaringen die ons blij maken.’

Ik heb jullie in Chamonix bezocht en volgens mij voelen jullie je daar echt thuis hè?

‘Chamonix-Mont-Blanc heeft echt ons hart gestolen. Hier zijn we min of meer per ongeluk terechtgekomen na een familiebezoek in Oostenrijk. We verwachtten niet dat het veel meer was dan een grote toeristische trekpleister. Maar och, wat is het daar mooi. Je kan er boulderen, skiën, snowboarden, hiken, watervallen bezoeken, paragliden…. Juist als je daar niet in outdoorkleding loopt, val je op. Waar we in Nederland gek worden aangekeken op onze Altra schoenen en onze fleecevesten, hoorden we in Chamonix eindelijk eens bij de normale mensen. Het voelde als thuiskomen en keer op keer trok Chamonix ons terug naar haar. We hebben de volledige Tour du Mont Blanc gelopen om de schoonheid van Chamonix en het Mont Blanc Massif te eren.’

Jullie hebben op veel verschillende plekken gewoond. Wat vinden jullie daar het leukst aan?

‘Het leukste vinden we het steeds nieuwe plekken ontdekken. We blijven langere tijd op plekken waar je normaal maar even kort bent voor een paar dagen vakantie. We leren deze plaatsen en de mensen daar zo heel goed kennen en stappen voorbij de toeristische hotspots. Zo duiken we echt in een cultuur of streek.

Wel vinden we het fijn om dit reizen in een rustig tempo te doen. We verblijven steeds een aantal maanden op één plek, ook zodat we wel gewoon ons werk kunnen blijven doen.’

En wat is misschien minder leuk aan zoveel reizen?

‘We vinden het lastig dat we onze familie moeten missen. We hebben vaak meegemaakt dat er gezondheidsproblemen in de familie zijn, en dan kunnen we niet snel even op bezoek komen. Het voelt heel dubbel. In de bergen zijn we het gelukkigst, maar mist onze familie ons. In Nederland, zonder de bergen, heeft onze familie ons om hen heen, maar raken we compleet overprikkeld door de drukte en niet kunnen escapen naar de natuur.

Wat we ook minder leuk vinden, is dat we nergens echt een plek voor onszelf hebben. Het huis blijft gehuurd van iemand anders en dat is voor ons soms vermoeiend. Sinds kort hebben we dit luxeprobleem opgelost. We hebben namelijk een stacaravan in de Nederlandse natuur gekocht. Zo kunnen we dichtbij onze familie zijn, hebben we een plek waar we al onze spullen kunnen leggen, maar zijn we ook heel vrij om te gaan en staan waar we willen.’

Wat willen jullie mensen die zoals jullie willen leven meegeven?

‘Wat bij ons een gigantische drijfveer is, is de vraag ‘wat als?’. Straks als we oud en gerimpeld zijn, willen we terug kunnen kijken op een leven gevuld met avontuur, bijzondere ontmoetingen en blijdschap. Ja, daar hoort ook onzekerheid bij. We willen niet aan het eind van ons leven denken: wat als we wél waren ingegaan op het aanbod om een huis te huren in Chamonix? Wat als we wél die video voor dat outdoormerk in Zweden hadden gemaakt? Wat als we wél de sprong hadden gewaagd en naar het buitenland waren vertrokken?

We willen geen leven met spijt. Liever spijt van een keuze die we wel hebben gemaakt, dan leven in twijfel die uitmondt in spijt omdat we iets niet hebben geprobeerd. Het leven is om met beide handen aan te grijpen en je moet ervan genieten zolang het je gegeven is. Of je dat nou al reizend of vanuit een knus eigen plekje dat helemaal van jou is doet: doe waar jij van aangaat en geniet ervan.’