Kamperen op een onbewoond eiland in een archipel in Zweden. Dennenbomen in het midden van het eiland en gladgeslepen rotsen aan de buitenrand. Een boot beweegt op het kabbelende water aan de ene kant, een paar omgekeerde kano’s liggen op het strandje aan de andere kant. Rond half tien kleurt de hemel oranje en verdwijnt de zon net onder de horizon. Een paar uur later kleurt de hemel opnieuw en komt de zon een stukje verder naar rechts aan de horizon weer op.
Klinkt als een droom, toch? Een droom die voor mij uitkwam deze zomer. Via Bever won ik twee plekjes in het #GoBackpackCamp van Jack Wolfskin, op het eiland Bergholmarna. Samen met zo’n 28 Duitse outdoormensen mocht ik met mijn goede vriendin Yoshi drie dagen op het Zweedse eiland kamperen.
Op een onbewoond eiland
Loopt niemand voor je neus
Ja je voelt je d’r blij want
Lekker leven is de leus
Een snelle boot haalt ons op bij het vasteland, en al snel razen we tussen allemaal kleine, beboste eilandjes door. Het is warm en zonnig en de spetters zeewater zorgen voor welkome verkoeling. Zo’n 10-15 minuten later meren we aan bij een steiger, waar het team ons welkom heet op het eiland.

Op vakantie op een onbewoond eiland in Zweden
Kamperen in Zweden
Na een rondleiding krijgen we onze tent aangewezen, een schattig groen tentje op een vlonder tussen de bomen. In Zweden mag je overal wildkamperen, maar dit eilandje is speciaal voor de gelegenheid voorzien van vlonders. We horen de wind door de bomen ruizen, en verderop de golven zachtjes tegen de rotsen slaan. Al snel klinkt de bel, het is tijd voor het avondeten. Veganistische chili con (sin) carne, bereid op het kampvuur. En dat proef je hoor, wat een fijne rokerige smaak. Tijdens het eten kunnen we ons inschrijven voor de activiteiten van die avond: kanoën, SUPpen (stand up paddling) of in bomen klimmen.
Een paar uur later zitten we op onze knieën op een drijvend SUP-bord. Instructrice Betty legt ons uit hoe we balans kunnen vinden en kunnen gaan staan. Voor iemand met zo’n slecht evenwichtsgevoel als ik een hele opgave, maar het lukt. Als we allemaal staan, beginnen we aan ons rondje om het eiland. Ik heb al allerlaatste door hoe ik moet peddelen en lig al snel achter op de andere vijf deelnemers. Gelukkig ziet Betty dat en krijg ik instructies, waarna het beter gaat. Nouja, meestal beter, want ik bots even later hard tegen haar bord waardoor ze in het water valt.

Wildkamperen op een Zweeds eiland
Zonsondergang kijken vanaf de kampeerplek
Bijkomen doen we in relaxstoelen op het uiterste puntje van het eiland, samen met berggids Bernhart. De zon zakt langzaam achter de horizon en de lucht kleurt in de meest intense kleuren oranje en blauw. We zitten in stilte te genieten van dat prachtige uitzicht, wanneer Bernhart zegt: ‘medicine for the soul, that’s it’. En inderdaad, ik besef dat alle zorgen en spanning van de voorgaande weken van me afgegleden is. Bij het kampvuur leren we elkaar beter kennen, tot laat in de nacht.

Zonsondergang kijken bij een kampvuur was nog nooit zo bijzonder als op dit Zweedse eiland
Concert op het water in de Stockholm Archipel
Veel te snel is het de volgende dag alweer tijd om via Stockholm naar Amsterdam terug te keren. Terwijl de boot van het eiland afvaart, heb ik het gevoel dat ik een ‘thuis’ achterlaat. Want aan leven op deze prachtplek zou ik wel kunnen wennen! Kamperen in Zweden ga ik zeker vaker doen!

Kamperen met eco-toilet en zonder stroom of stromend water