Wandelen langs de Côte Vermeille in Zuid-Frankrijk
Wandelen langs de Côte Vermeille bij 16 graden en een zonnetje eind januari, was nogal een overgang na drie maanden in een koude winter in de Auvergne. Mij hoorde je niet klagen, toen ik in een hemdje met een fris briesje op de huid, van start ging. Ik wandelde een deel van een 32 kilometer lang kustpad.
Wandelen langs de Côte Vermeille
De Côte Vermeille is de Franse zuidwest-kust tussen Argelès en de Spaanse grens bij Cerbère. Hier vind je, net als aan de Côte d’Azur azuurblauw water, mooie stranden en glooiende heuvels. Toch is het hier vaak een stuk rustiger, en zeker in de winter kun je je hier makkelijk de enige toerist voelen. Langs de kustlijn loopt le sentier du littoral (het Kustpad) tussen Argelès en Cerbère. Het wandelpad is 32 kilometer lang, en je kunt met de bus of trein terug naar je startpunt (waarbij de bus goedkoper is). Volgens (verouderde) bronnen op internet kun je voor 1 euro een speciaal kaartje kopen om terug te keren van Cerbère naar Argelès, maar ik kan dat niet terugvinden op de officiële website van de busmaatschappijen. De route is perfect voor een lange dag wandelen, al kun je hem ook in meerdere etappes opdelen en overnachten in de pitoreske dorpen langs de route.
Meer lezen? Ik schreef voor Travel Diaries een reisverslag van mijn wandeling aan de Côte Vermeille.
Le sentier du littoral
De wandelroute is gemarkeerd met gele verf. Soms staat de markering op palen, soms op de rotsgrond. Verdwalen is hier sowieso moeilijk, want zoveel zijpaden zijn hier niet. Ik liep één van de mooiste stukken van de route, van Banyuls-sur-Mer tot net na Cap Rédéris. Dit stuk van het pad is het ruigst, waarbij je niet continu uitzicht op de grotere steden heb. Dit stuk van zo’n 4-5 kilometers zit vol klimmen en dalen en is daardoor uitputtend, maar zeker niet moeilijk. Ook voor mensen met hoogtevrees zijn deze paden goed te doen. Wie snel last heeft van zijn knieën, neemt voor de zekerheid wandelstokken mee.
De route loopt over rotspaden, met her en der een trap op de heel steile stukken. Probeer niet van het pad af te wijken, om de natuur te sparen én in leven te blijven (de randen zijn op sommige plekken instabiel en de afgrond heel diep). Onderweg langs de sentier du littoral is drinkwater alleen in de dorpen te verkrijgen, en op het deel van de route dat ik liep, is geen horeca of watervulpunt aanwezig.
Onderweg heb je fantastisch uitzicht over sprookjeachtige baaien en kapen die zich uitstrekken in de Middellandse zee. In de verte zie je Cap de Creus, een Spaanse kaap. Rechts van je zie je steile hellingen waarop enkele van de oudste wijnranken ter wereld groeien. Deze hellingen zijn zo steil, dat de landwerkers alles met de hand moeten doen. De kans is dan ook groot dat je gebruinde mannen over de hellingen ziet lopen.
Le sentier du littoral – de hele route lopen
Ik kan het je zeker aanraden om het gehele kustpad te lopen. Het kustpad strekt zich uit langs de hele Côte Vermeille, waardoor je echt kunt zeggen dat je de Côte Vermeille gezien hebt. De gezellige dorpjes in Côte d’Azur-stijl zijn zeker een bezoekje waard. Mijn favoriet is Collioure, met de gezellige terrasjes aan het strand en de kerk die praktisch in de Middellandse Zee gebouwd is. In al deze dorpjes vind je supermarkten, bakkers en horeca, dus honger lijden hoeft onderweg niet. Het kan heel heet worden in de volle zon aan de kust, dus zorg dat je altijd meer dan genoeg water bij je hebt. Overnachten kan ook heel goed in deze dorpen, waardoor je kunt genieten van de fijne sfeer in de avond. Met een lokaal wijntje natuurlijk!
De route is geel gemarkeerd in twee richtingen en goed te volgen. Een kaart is dan ook niet per se nodig. Op Maps.me staat ‘sentier du littoral’ op de stippellijn (wandelpad) aangegeven. De verschillende deeltrajecten kun je hier vinden.
