Wandelen op de Puy Griou in de Cantal

Puy Mary staat op vele bordjes langs de grote weg door de Franse regio Cantal aangegeven. De kegelvormige Puy Griou is veel karakteristieker, maar wordt genegeerd door de wegaanwijzer-makers. Onterecht, want wandelen op de Puy Griou is fantastisch!

Wat is de Cantal? De Cantal is een streek in het zuiden van de Franse regio Auvergne. Hier ligt het gebergte Monts du Cantal, waarnaar de regio vernoemd is. Deze bergen zijn dan ook niet te missen als je door deze streek rijdt. Je vindt er naast ’s zomers frisgroene bergen ook authentieke dorpjes met fotogenieke gebouwen. Grote plaatsen in dit gebied zijn Aurillac en Saint Flour, maar de tussenliggende dorpjes zijn nog veel leuker!

Wandelen op de Puy Griou

Mijn wandeling op de Puy Griou begint op een lege, enorme parkeerplaats. ’s Winters is dit skigebied, wat de hoeveelheid parkeerplaatsen en appartementencomplexen verklaart. Ik volg de groene markeringen het bos in, zodat het asfalt en de gebouwen al snel uit het zicht verdwijnen. Het is nog vroeg als ik zwetend de skihelling op wandel. Voor de middag is weer een weerswaarschuwing afgegeven en tijdens onweersstormen sta ik liever niet op een berg. Mijn vierdaagse wandeling heb ik door diezelfde weerswaarschuwing voor de rest van de week moeten verzetten, dus dit is mijn troostwandeling. Vanuit mijn vakantiehuisje heb ik de kegelvormige Puy Griou al van verre boven de omliggende heuvels uit zien steken. Die iconische berg beklimmen leek me wel wat!

50 tinten groen op de Puy Griou

Na maandenlang in het gortdroge Zuid-Frankrijk gewoond te hebben, is de Cantal een groene oase. Zoveel kleuren groen, zoveel leven! Grote bruine koeien met klingelende bellen genieten van de uitgestrekte groene hellingen. Huizen zie je bijna niet, op een boerenhutje her en der na. Vanaf de bovenkant van de skihelling kijk je zo een dal omgeven door de bergen van de Cantal in. Groen, groen, groen! Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Het pad slingert tussen gras en gele gentianen richting een niet al te hoge kegelvormige berg. Is dat nou de Puy Griou?, vraag ik me enigszins teleurgesteld af. Een bocht verder blijkt deze teleurstelling slechts het kleine broertje van de Puy Griou. Vanaf mijn standpunt kan ik al zien dat de klim naar de top geen voor-bejaarden-geschikt-paadje is. Ik besluit nog niet op te geven en loop door.

Naar de top van de Puy Griou. Of toch niet?... Of toch maar wel?

Aan het begin van de klim naar de top kijk ik naar boven. Puinpaadjes en daarna rotsblokken. Niet echt favoriet bij Mevrouw Hoogtevrees. Maar ‘ik ben al zover gekomen’ en ‘deze berg is echt iconisch’ en ‘boven heb ik vast 360 graden uitzicht’. Ik zie wel hoe ver ik kom, besluit ik. Gewapend met mijn wandelstokken klauter ik, zo nu en dan over het grind schuivend, tot 10 meter onder de top.

Daar sta ik dan, naar boven te kijken. Nog tien meter hoger en ik sta op de top. Tien meter ‘klimmen’ op rotsblokken, dat wel. En ik heb hoogtevrees. Naar boven lukt vaak nog wel, maar durf ik ook weer naar beneden met het dal onder me? Of ga ik op de top zitten huilen van angst en moet een helikopter me komen halen? En komt die dan wel op tijd, of zit ik dan tijdens de onweersstormen op de top? Je leest het: kortsluiting in mijn hoofd!

Na een paar keer rustig ademhalen, besluit ik toch maar te gaan. Om na een meter omhoog stil te staan en naar beneden te kijken. ‘Oh nee, ohhhh nee’ en weer een meter naar beneden. Zitten, ontspannen, omhoog kijken. ‘Maar ik ben al zo dichtbij’ en ‘ziet er eigenlijk wel haalbaar uit’. Tas af, stokken op de grond en poging 2. Het bleek mee te vallen en een paar minuten later stond ik met knikkende knieën bij het torentje stenen op de top. Of eigenlijk: één van de toppen, want welke van de twee stapeltjes de werkelijke top is, weet ik nog steeds niet. Het uitzicht is fenomenaal, maar niet veeeeeel beter dan het uitzicht vanaf de fatsoenlijkere wandelpaadjes. Maar hee, I did it!

Over de Puy Griou
De Puy Griou is met de top op 1.694 meter hoogte één van de hoogste bergen van de Cantal. De zes miljoen jaar oude berg heeft een typische kegelvorm. Je bereikt hem wandelend het beste vanaf de Col de Font de Cère. De berg heeft een vulkanische oorsprong, maar zwart of rood lavasteen zie je hier vrijwel nergens. Vanaf de top heb je onder andere uitzicht op de bekende Puy Mary en twee dalen.  Klik hier  voor meer informatie over de berg.

Aan de andere kant van de berg weer terug

Zonder ongelukken bereik ik het pad onder de top weer, waar ik mijn rondje om de berg voortzet. Het open landschap gaat over in dicht berkenbos, waar de harde wind een voorbode is voor het weer dat enige tijd later compleet om zou slaan. Over een tapijt van beukennootjes loop ik over goed begaanbaar pad afwisselend door bos en meer open stukken. De zuidhelling is bedekt met een deken van varens, mijn favoriete planten. Helemaal happy stuiter ik terug naar de parkeerplaats, vanaf waar ik de donkere wolken al over de bergen zie rollen. Tijd om terug naar mijn vakantiehuisje te gaan!

Zelf deze route lopen?

De route die ik liep is ongeveer 9 kilometer lang, wat voor de meeste mensen zo’n drie uur lopen is. Je kunt hem wat inkorten door het uitje naar de top van de Puy Griou niet te doen. Wie hoogtevrees heeft of niet zo van schuiven op grind houdt, raad ik aan deze detour over te slaan. De route is grotendeels groen gemarkeerd, maar houdt Komoot bij de hand omdat er meerdere groene routes aan elkaar verbonden zijn. Volg dus niet blindelings de groene bordjes :)

Neem voldoende eten en drinken mee, want dat kun je onderweg nergens halen. Hondeneigenaren moeten even controleren of honden welkom zijn, want je loopt door graasgebied.

Tip: de mooiste AirBnB in de omgeving

Over een heel lange, smalle slingerweg bereikte ik de mooiste AirBnB van de Cantal. Een witgeschilderde cottage met uitzicht op de Puy Griou, andere bergen en het dal met het dorp Thiézac. Onder een dikke beuk staat een picknicktafel, voor het huis twee leunstoelen. Met zo’n uitzicht wil je eigenlijk niet naar binnen, maar ook binnen is het fijn. Het huis heeft alles wat je nodig hebt voor een comfortabel verblijf, met drie slaapkamers en een badkamer. Ik kon helaas maar twee nachten blijven, maar ooit wil ik hier nog eens een paar maanden wonen. Op zoek naar een fijne AirBnB? Deze moet je hebben!