De Nendaz Trekking: bergwandelen in Les 4 Vallées

Begin augustus was het eindelijk zover: ik liep samen met goede vriendin en fotograaf Marleen Annema de Nendaz Trekking lopen. Deze beginner- en hoogtevreesvriendelijke route ligt ten zuiden van het Walliser dorp Haute-Nendaz. Vier dagen liepen we van berghut naar berghut door prachtige Alpenlandschappen.

Startpunt: Haute-Nendaz

In de gemeente Nendaz liggen achttien dorpjes, waarvan Haute-Nendaz de populairste is. Haute-Nendaz maakt onderdeel uit van het grootste geheel in Zwitserland gelegen wintersportgebied, Les 4 Vallées. Ook ’s zomers is in dit wintersportwalhalla genoeg te beleven. Wandelen op het netwerk met 250 kilometer aan paden bijvoorbeeld.

Met de trein naar Zwitserland

Het avontuur begint om half zes op een dinsdagochtend. Bepakt en bezakt haasten we ons naar Station Groningen, om vanaf daar met de trein naar Arnhem te reizen. Twee uur later stappen we in de internationale trein naar Basel. Verstandig als we denken te zijn, schieten we een NS-medewerkster aan. ‘Treinstel 39? Die staat straks tegenover de Kiosk’. Dat bleek een foutje, waarna we ons met onze rugzakken met gevaarlijk uitstekende wandelstokken door zes treinstellen moeten wurmen. Een e-book lezen, spelletjes spelen, een dutje doen of nog even werken: met de trein naar de Alpen reizen bevalt me wel.

Normaalgesproken reis je in 6:39 uur van Amsterdam naar Basel. Dankzij een kapotte bovenleiding konden wij extra lang genieten van de comfortabele eerste klasse-stoelen en airco. We speelden spelletjes met treingenoot Tom uit Amersfoort. In het donker komen we aan in Hôtel Les Etagnes in Haute-Nendaz.

🡪 Tip:  boek voor de internationale treinen in vakantietijd een gereserveerde zitplek, want de treinstellen zonder gereserveerde zitplekken zaten behoorlijk vol.

Over de Nendaz Trekking

De Nendaz Trekking wordt aangeboden als een 3-daagse en 4-daagse variant van respectievelijk 40 of 53 kilometer lang. Tussen juli en half september voert de route je door typische Alpenlandschappen met bergmeertjes, hoogbejaarde lariksen, sprookjesachtige naaldbossen en groene bergweiden. Onderweg logeer je in twee of drie verschillende berghutten. De wandeltijd is voor fitte (berg)wandelaars maximaal zes uur per dag. Ben je minder gewend aan in de bergen lopen? Dan moet je meer tijd nemen voor de etappes. Het pad is nergens technisch moeilijk en geheel hoogtevreesvriendelijk.

Nendaz Trekking dag 1: wakker worden in Zwitserland

De wekker van mijn horloge trilt en ik denk: zou hij vanzelf uitgaan? Kan ik niet nog een ochtendje in dit heeeeerlijk comfortabele bed blijven liggen? Dan besef ik me waar ik ben: in de bergen! Ik trek mijn wandelkleding aan en check nog een laatste keer of alles in mijn wandelrugzak zit. Vanuit de ontbijtzaal zien we Haute-Nendaz eindelijk bij daglicht. Het zijn vooral de hogere, ruigere bergen die de aandacht trekken. Hup, naar buiten.

In onze zomerse wandeloutfits lopen we de Tourist Information binnen. Een medewerker laat ons op een wandelkaart zien waar onze route ligt en welke wegwijzers we wanneer moeten volgen. We krijgen van hem ook een boekje met foto’s van alle mogelijke navigatie-twijfelpunten onderweg mee. Dat kan niet fout gaan.

Een shuttlebus brengt ons naar het dorp Veysonnaz, waar onze route begint. In het zonnetje lopen we de berg op, naar de eerste wegwijzer. Ik ben vastbesloten alleen met de kaart te navigeren. Het wordt al snel duidelijk dat het al even geleden is dat ik die skills gebruikt heb. Met een ommetje komen we alsnog op het pad waar we moeten zijn. Houten hutjes tussen weelderige weiden en rotsige berghellingen aan de andere kant van het Rhônedal. Ja, we zijn echt in Zwitserland!

Stiefelen door een sprookjesbos

Een smal pad voert ons een naaldbos in. Hoog gras, douglassparren met kronkelige schors en een interessant spel van schaduw en licht op de bosbodem. Het is er stil en de temperatuur in de schaduw is aangenaam. Terwijl we genieten van een heerlijke mediterrane sandwich, voel ik me intens rustig en dankbaar. ‘Ik wil hier blijven zitten’, verzucht ik, maar we moeten door. Klimmend over slingerende bospaden bereiken we het wintersportdorpje Thyon. Het is niet moeilijk voor te stellen waarom mensen hier, met fantastisch uitzicht op de bergen, komen wintersporten. Zelfs in augustus zijn sommige bergen nog bedekt met sneeuw. Vanaf hier zijn diverse gletsjers, de Jungfrau en de Matterhorn te zien.

De route slingert boven Thyon door steeds ruiger wordend open landschap. We staan regelmatig stil om van bosbessenstruiken te snoepen. Het pad blijft stijgen en dan stukjes dalen tot we bij de laatste ‘kam’ zijn die we over moeten steken. Met bezwete hoofden en ruggen kijken we neer op twee kraakheldere bergmeertjes in een grasvallei. Als ik niet zo nieuwsgierig was naar de berghut, zou ik er mijn voeten even afkoelen.

Langs de Hérens-koeien

Aan de oever van het meertje buigen we af naar beneden. De laatste kilometers naar onze eerste berghut zijn aangebroken. We zijn vrij laat op de dag en de boer heeft zijn kudde Hérens-koeien al naar beneden gehaald. De zwarte spierbundels staan naast en op het pad en triggeren mijn koeienangst triggert. Ik weet van deze soort dat ze een pittig karakter hebben en elkaar regelmatig in de hoorns vliegen. Dat laten ze ook zien als wij aan komen lopen. De herder komt op zijn dooie gemakje de heuvel af slenteren en gebaart naar ons dat we door kunnen lopen. Met knikkende knietjes snelwandel ik langs de koeien die me geen blik waardig gunnen. Snel het stroomdraadje over.

Overnachten in Cabane d’Essertze

Vanaf een verhoging zien we de houten daken van een berghut op de flank van de berg liggen. We hebben onze overnachtingsplek na 10,5 kilometer lopen bereikt. De Cabane d’Essertze ligt op 2.191 meter hoogte tussen de bergen. We worden vriendelijk onthaald door de jonge huttenwaarden. Het ruikt binnen al heerlijk naar de lasagne die de koks in de houtoven bereiden. Onze gastheer wijst ons de weg naar boven, waar zich een slaapzaal en diverse kleinere kamertjes bevinden. Opfrissen doen we in de wasbakken van het toilet, waarna we frisser ruikend en warm aangekleed aan tafel schuiven.

Het avondeten is luxer dan ik verwachtte van een berghut. Een heerlijke soep vooraf, een (voor ons vegetarische) lasagne als hoofdgerecht en homemade perentaart als nagerecht. Mogelijk heeft de uitzonderlijke kwaliteit van dit eten te maken met het feit dat onze huttenwaarden in het dagelijks leven kok en patissier zijn. Het groepje beheerders wisselt per week en zo te horen hebben wij een uitstekende timing.

Nog voordat de zon onder is, liggen we op onze matrassen onder in een stapelbed. Het naar bed gaan van onze kamergenoten krijg ik niet eens mee, zo snel zak ik in een diepe slaap.

🡪 Tip: zet je wekker 1,5 uur voor zonsopkomst, sluip de slaapzaal uit en klim naar de top van de Mont Rouge om vanaf daar de zonsopkomst te zien. Een sprookjesachtige ervaring, maar doe dit alleen als je voldoende conditie hebt om daarna de dagetappe af te kunnen leggen.

Nendaz Trekking dag 2: meertjes, uitzicht en een babymarmot

Voordat ik aan de Nendaz Trekking begon, zag ik vooral op tegen ijskoude nachten in kamers vol snurkende kamergenoten. Gelukkig viel dat mee. Ik heb slechts zacht, bijna rustgevend gesnurk gehoord en het was aangenaam warm in mijn lakenzak onder het dekbed. Ik had niet durven dromen dat ik zo lekker zou slapen. Met een kom havermout met appel begin ik de dag aan de lange eettafel in de centrale ruimte. De huttenwaarden maken ons lunchpakket voor ons klaar, waarna we kunnen beginnen aan etappe twee.

We lopen terug naar de schitterende meertjes. De koebellen van de kudde zwarte koeien klinken nu van hoger op de heuvel. Af en toe overstemt het gefluit van een marmot het geklingel, maar we zien de anonieme fluiter niet. Ons wandelpad slingert de berg Mont Rouge op. Mijn beenspieren protesteren, maar het vooruitzicht op het bergpanorama dat ons op de tocht wacht is als een wortel voor een paard. Vanaf het topkruis hebben we 360 graden uitzicht op rotsige bergen en uitgestrekte gletsjers. Genietend van het frisse briesje zitten we om ons heen te kijken. Wát een droomlandschap!

Langs de Bisse de Chervé naar Lac de Cleuson

We volgen een smal pad langs de Bisse de Chervé, een oud irrigatiekanaal. Geologische processen zijn terug te zien in de intrigerende, gebogen lijnen in de rotsen. In een bocht verschijnt opeens turkoois, zonverlicht water tussen de ruige bergen. Het stuwmeer Lac de Cleuson, waarvan de enorme dam goed zichtbaar is. De 420 meter lange muur houdt ongeveer twintig miljoen kubieke meter water tegen (ja, dat is héél veel). Vanaf ons hooggelegen pad hebben we goed uitzicht op het meer, terwijl we steeds verder het dal in lopen. 

Aan de andere kant van het meer begint een veertig minuten lange klim richting de berghut. Weer staat een kudde koeien precies op ons pad, ook dit keer gelukkig met herders erbij. Met kramp in mijn maag snel ik door de kudde heen naar de andere kant van het draadje. Ik gebruik mijn laatste beetje energie om het zigzaggene grindpad omhoog te volgen. Boven wacht de berghut.

Overnachten in Cabane Saint-Laurent

Na de bruisende sfeer in de eerste berghut, is het in deze tweede hut heerlijk rustig. We zijn alleen met het Vlaamse gezin waarmee we in de eerste berghut al kennismaakten. Na een warme douche in een primitief hokje eten we bij een knapperend haardvuur een Zwitserse specialiteit met aardappel, ui en kaas. 

Bij zonsondergang lopen we naar het houten kruis op het plateautje van de hut. Hier hebben we uitzicht over stuwmeer. De achter de bergen zakkende zon geeft de lucht een warme gloed. Met een koud windje in mijn haren geniet ik van het adembenemende uitzicht. Dit is een moment voor in het mentale fotoalbum met hoogtepunten in mijn leven.

Naar het Lac du Grand Désert

‘Are you going to the Lac du Grand Désert? It’s the best place around here,’ aldus onze vriendelijke huttenwaard. We staan op het punt om aan de dagetappe te beginnen, maar komen nu toch in de verleiding om eerst dieper de bergen in te lopen. We laten onze tassen nog even staan en lopen samen met het Vlaamse gezin het rotslandschap in. Onderweg wijzen informatiebordjes waar vroeger de gletsjer lag. Nu is de gletsjer vanaf die plekken niet eens meer te zien.

Na wat klauteren over rotsblokken komen we aan bij de rand van het bergmeer. Het water is niet kraakhelder, zoals op de foto’s die de Vlamingen gegoogeld hebben, maar melkachtig grijs. Met de grijze rotsen vormt het geheel net een schilderij. Er heerst een rustgevende stilte en de bewoonde wereld voelt zo ver weg. We kijken nog even uit over het water en dalen dan af naar onze tassen.

Nendaz Trekking dag 3: stuwmeer, kerkje en lariksbossen

Met onze rugzakken weer op onze ruggen slingeren we over het grindpad terug naar het stuwmeer. Nu volgen we een lager gelegen, breder pad langs de oever naar de dam. We steken het enorme bouwwerk over. Aan de ene kant ligt turkooizen water, aan de andere kant een duizelingwekkend diep dal. ‘Denk er niet aan hoeveel druk op deze stapel stenen staat,’ gat als een mantra door mijn hoofd. Aan het andere einde van de dam staat een wit kerkje met een gedenkplaat voor de elf mensen die omkwamen bij de aanleg van de dam.

We blijven een hele tijd zigzaggend en dan vrij recht dalen. Dit moeten we aan de andere kant van het dal weer omhoog lopen, gaat weinig motiverend door mijn hoofd. Gelukkig vinden we de lariksbossen en velden met uitzicht op de bergen zo mooi dat we dit stuk ook niet hadden willen missen.

Een smal bospad leidt ons over de flank van de helling door naaldbossen. Het is aangenaam koel in de schaduw en zo vlak lopen vinden onze benen ook fijn. Halverwege het pad hoor ik op de helling boven me opeens stenen vallen en bladeren schuiven. Ik kijk achterom en zie een gems op een paar meter afstand het pad oversteken. Een paar meter verderop komt ook gems nummer twee de berg af stuiteren. Zo, we kunnen weer een Alpensoort van ons lijstje strepen.

Klimmen naar de Dent de Nendaz

In de felle zon lopen we tussen de bosbessenstruiken en jonge dennenboompjes steil heuvelop. Dit landschap is weer compleet anders dan we eerder zagen. Het lijkt wel wat op Scandinavië. We zien hoog voor ons de bergpas waar we naartoe moeten. Gewoon de ene voet voor de andere blijven plaatsen. Af en toe stoppen voor een handje bessen en een slok water en dan weer doorgaan. Eenmaal boven trek ik mijn drijfnatte shirt uit en geniet ik van een heerlijk gevoel van zelfoverwinning.

Hier moeten we kiezen: de niet-hoogtevrees-vriendelijke route naar de top van de Dent de Nendaz of de hoogtevrees-vriendelijke (afsnij)route naar de berghut. Ik weet dat de tweede optie voor mij met mijn hoogtevrees verstandiger is, maar… die bergrug en top zien er fan-tas-tisch uit. Ik besluit het te proberen en om te keren als het niet gaat.

Over de bergrug

Al snel klauteren we boven een ‘afgrond’ over hoge rotsblokken. Mijn maag krampt samen en mijn handpalmen worden klam. Waar ben ik aan begonnen? Toch maar doorgaan, want dat stuk terug lijkt me nog enger dan doorlopen.

In slakkengang loop en klauter ik over de bergrug. Voor iemand zonder hoogtevrees goed te doen, voor iemand met valangst/hoogtevrees een minder goed idee. Halverwege ga ik op een vlak stuk zitten en kan ik de tranen niet tegenhouden. Al die spanning in mijn lichaam moet er even uit. Heb ik spijt? Nee, want het uitzicht vanaf de rug is fantastisch. Sneller dan verwacht sta ik bij het topkruis op de Dent de Nendaz. We made it. Met uitzicht op het Rhônedal en bergen aan alle kanten druppen er nu tranen van geluk. We kunnen zelfs de Mont Blanc zien!

--> Zie hier de hoogtevreesvriendelijke variant voor dag 3

Overnachten in Cabane de Balavaux

Na een flinke afdaling bereiken we ons eindpunt van deze derde dag. De waardin van Cabane de Balavaux heet ons vriendelijk welkom en zet gelijk een bord eten voor ons op tafel. Daar waren we wel aan toe! Binnen is het gezellig ingericht met illustraties van een van mijn favoriete illustratoren. Op het panoramaterras staan loungebanken met uitzicht op het Rhônedal en achterliggende bergen. 

Na een heerlijke driegangenmaaltijd is het tijd voor een welverdiende warme douche. In mijn ondergoed door de gang lopend word ik aangesproken door een van de andere gasten. Of ik hier ook ben voor de vallende sterren? Uhh nou, nee, maar als de kans op vallende sterren zien zo groot is, zullen wij ook wel even buiten gaan zitten. 

We slepen ons zodra het donker genoeg is uit bed en het terras op. En ja hoor, binnen enkele minuten zie ik de eerste vallende ster. Tussen de contouren van de bergen schitteren de lichtjes van de dorpen, boven de hellingen schitteren de sterren. Aan de andere kant van de hut staat een volle maan die de bergen verlicht. In het donker klingelen de koebellen en roept een uil.

Nendaz Trekking dag 4: oude lariksen en bisses

Na een uitgebreid ontbijt hijsen we onze tassen weer op onze rug voor de laatste etappe van de trekking. Deze vierde etappe is korter dan de eerdere drie en we nemen ons voor om het rustig aan te doen en veel pauzes te nemen om nog even maximaal van het landschap te genieten. 

We lopen van de hut een bergweide met megadikke lariksen op. De 250 lariksen op de Balavaux-weiden zijn driehonderd tot achthonderd jaar oud. De hoge bomen met hun brede stammen behoren dan ook tot de dikste bomen van Europa.

In het gezelschap van notenkrakers en een groene specht dalen we af naar de Bisse de Saxon. Lekker vlak lopen, met tussen de stammen van de naaldbomen steeds even uitzicht op de bergen. Op de Pra da Dzeu-weide doen we een dutje in de zon. Luisterend naar de krekels zak ik weg in een van de lekkerste dutjes ooit.

Nog wat slaperig nemen we een verkeerde afslag, waarna we door drie locals weer omhoog gestuurd worden voor het juiste pad. De kabbelende bisse volgen, zo moeilijk is dat niet. Het ene moment lopen we over een breed graspad, het andere moment over een smal muurtje. Net zo lang de bisse volgen tot we bij de asfaltweg overstappen op het pad langs de Bisse Vieux. Vlak boven onze overnachtingsplek Hôtel Les Etagnes komen we de berg af. Een gek idee dat we hier ‘slechts’ vier dagen geleden vertrokken. Zoveel gezien, zoveel meegemaakt en zoveel gevoeld. 

Relaxen in de Spa

De eigenaresse van het hotel verwijst ons naar de nabijgelegen Spa des bisses in het hotel Nendaz 4 Vallées. Dobberend in het warme zoutbad kunnen mijn spieren eindelijk helemaal ontspannen. De sauna slaan we over, maar in het buitenbad met uitzicht op de bergen kunnen we ons uren vermaken. De bubbels op de ‘bubbelbank’ masseren onze benen en de harde stortstraal masseert de schouders. Een beter einde van de trip hadden we niet kunnen wensen.

De terugreis

Met grote tegenzin stappen we aan het eind van de trip in de bus naar het station van Sion. Onderweg kijken we nog een laatste keer uit op de Rhônevallei, voordat de trein ons door het Zwitserse berglandschap voert. We beheersen ons om in Spiez uit te stappen, en ook in Thun blijven we braaf in de trein zitten. Hoe heerlijk zou het zijn om een frisse duik in de Thunersee te nemen? En dan een huisje te zoeken en gewoon nog een week in de bergen te blijven? Helaas, het is echt tijd om terug naar Nederland te gaan. Met slechts een half uur vertraging op de hele reis komen we zonder problemen weer in Groningen aan. Voordat we uitstappen en afscheid nemen, staat vast dat we terugkeren in de herfst. En dat deden we, zie mijn blog over de herfstvakantie in Nendaz.

Praktische informatie over Nendaz Trekking

Hoe groot de kans is dat ik de Nendaz Trekking aan vrienden aan zou bevelen? 10/10! De diversiteit en schoonheid van het landschap, de gezellige berghutten en de perfecte organisatie en behulpzaamheid van het toerismebureau dragen daar zeker aan bij.

Je kan de Nendaz Trekking kant-en-klaar bestellen bij het toerismebureau van Nendaz. De 3-daagse variant boek je vanaf 180 Zwitserse frank (op het moment van schrijven is dat ongeveer 187 euro) en de 4-daagse variant vanaf 270 Zwitserse frank (nu 281 euro). Inclusief in deze prijzen zijn een wandelkaart met route-instructies, een shuttlebusrit naar het beginpunt, overnachtingen in de berghutten, avondeten en ontbijt in elk van de hutten en lunch voor onderweg. Alleen de kosten van drankjes en de transportkosten naar Haute-Nendaz zijn voor jouw rekening.

--> Begin goed voorbereid aan je eerste huttentocht met mijn e-book Handboek Huttentochten.

Hoe reis je met het openbaar vervoer naar Haute-Nendaz?

Duurzaam op reis? Dan neem je de trein (want: duurzamer dan met de auto). Vanaf Amsterdam reis je in minder dan zeven uur met de trein naar Basel. Dat kan al vanaf nog geen veertig euro enkele reis (tip: boek vroeg). Vanuit Basel trein je door Zwitserse landschappen naar het station van Sion. Vanaf daar brengt een bus je naar Haute-Nendaz. 

Met de Swiss Travel Pass kan je 3, 4, 8 of 15 dagen onbeperkt gebruik maken van het openbaar vervoer in Zwitserland. Het ticket is geldig in de trein, bus en boot en in sommige kabelbanen. Op andere, geselecteerde kabelbanen krijg je korting. Je krijgt bovendien gratis toegang tot ruim vijfhonderd Zwitserse musea. Reis je met de trein van Nederland of België naar Sion, dan hoef je met deze pas dus niet te betalen voor het deel van de reis door Zwitserland.

Is de Nendaz Trekking een officiële, gemarkeerde route?

Nee, de Trekking is uitgezet door het toerismebureau van Nendaz. Het is geen GR-wandelroute en er is geen aparte markering. Je loopt de route door de gemarkeerde lijn op de kaart die je krijgt te volgen.

Moet je goed kunnen kaartlezen om deze tocht te kunnen lopen?

Ik ben van mening dat je locatie kunnen vinden op een kaart essentieel is voor veiligheid tijdens bergwandelen. Kun je nog geen kaartlezen? Dan zou ik voordat je aan deze tocht begint in ieder geval oefenen met de basics. Voor het volgen van de Nendaz Trekking hoef je echter niet goed kaart te kunnen lezen. De vriendelijke medewerkers van het toerismebureau geven je voor vertrek een uitleg van wanneer je welke wegwijzers moet volgen. Zo volg je de gele Alpenwandel-markering van plek naar plek. Om verwarring te voorkomen, krijg je ook een boekje met foto’s van alle keuzepunten. De pijlen op deze foto’s laten zien welke kant je op moet als je die punten bereikt.

Wat zijn de dagafstanden?

De verdeling van de vierdaagse trekking ziet er als volgt uit:

• Dag 1: 10,5 kilometer lopen, 1.073 meter stijgen en 240 meter dalen (is in te korten door de kabelbaan omhoog te nemen)
• Dag 2: 14,5 kilometer lopen, 689 meter stijgen en 409 meter dalen
• Dag 3: 14,5 kilometer lopen, 757 meter stijgen en 1.190 meter dalen
• Dag 4: 14,4 kilometer lopen, 149 meter stijgen en 871 meter dalen

Bij elke dagafstand staat ook een tijdsindicatie aangegeven. Houd er rekening mee dat de gemiddelde Nederlander langer over die afstanden doet dan de gemiddelde Zwitser. Wij liepen per dag dan ook langer dan de tijd die aangegeven stond, zeker inclusief pauzes. Het is goed te doen om de genoemde afstanden af te leggen tussen de ontbijttijd van de ene hut en dinertijd in de volgende hut.

Op sommige plekken is het mogelijk om de route in te korten. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om juist extra kilometers te maken - lang leve de wandelkaart!

Wat mag je niet vergeten onderweg?

Deze dingen mag je sowieso niet vergeten als je de Nendaz Trekking gaat lopen:

• Goed passende wandelrugzak met waterdichte hoes of drybags (30-45 liter)
• Lakenzak
• Kussensloop
• Hoofdlamp waarvan je de lichtsterkte kunt aanpassen
• Oordopjes en slaapmasker
• EHBO-kit
• Meerdere lagen kleding (grote temperatuurverschillen tussen midden op de dag en de avond)
• Powerbank (in de tweede hut is niet altijd voldoende stroom om je telefoon op te kunnen laden)
• Zonnebrandcrème en pet
• Lichtgewicht handdoek (in de tweede en derde hut kun je voor 5 Zwitserse frank, iets meer dan 5 euro, per persoon douchen)
• Extra snacks voor onderweg
• Regenkleding
• Contant geld (je kunt in geen van de hutten pinnen – houd rekening met uitgaven voor drankjes en douchen) 

Hoe zit het met vegetarisch eten in de hutten?

Je kunt bij je boeking aangeven dat je vegetarisch wilt eten. De huttenwaard houdt daar dan rekening mee bij het koken. Zo aten wij de eerste avond heerlijke lasagne, de tweede avond een Zwitsers gerecht met aardappel en kaas en de derde avond een huisgemaakte vegaburger met rijst en ratatouille. Geen probleem dus om als vegetariër deze tocht te maken, zolang je het bij je boeking vermeldt.

Is de route ook te doen voor mensen met hoogtevrees?

Yes. Ik heb ook hoogtevrees en was alleen op het stukje naar de Dent de Nendaz echt bang. Voor dat stuk waren we netjes gewaarschuwd bij de route-uitleg. Het was een bewuste keuze van mij om het toch te proberen en ik raad het inderdaad af voor wie hoogtevrees heeft of niet zo van klauteren houdt. De organisatie heeft op de kaart een alternatief ingetekend voor wie dit spannendere stuk wil vermijden. Behalve op dit punt heb ik nergens last gehad van hoogtevrees. Het pad is op een paar stukjes wat smaller, maar nooit zo smal dat ik er bang van werd.

Is de route ook geschikt voor wie nog niet vaker een huttentocht gemaakt heeft?

Ja, dit was ook mijn eerste ‘echte’ huttentocht. Ik vond het superfijn dat de organisatie alles met de hutten geregeld had, zodat ik me daar niet druk over hoefde te maken en maximaal van de tocht kon genieten. Verder verschilt een huttentocht niet veel van een dagwandeling, behalve dat je misschien wat meer spullen mee moet dragen en elke nacht ergens anders slaapt. De tocht is technisch niet moeilijk, maar ik raad je wel wat wandeltraining aan.

Kan je deze tocht ook alleen wandelen?

Ik zou deze etappes absoluut solo durven wandelen. Uiteraard wel met goede voorbereiding. Er lopen meer mensen dezelfde trekking, die je dus in twee of drie hutten tegenkomt. Dat maakt contact leggen makkelijk. Ik neem tijdens solowandelen in de bergen wel altijd mijn GPS-apparaat met noodknop mee.

Tip: word lid van de NKBV

Als lid van de NKBV (afkorting van Koninklijke Nederlandse Klim- en Bergsport Vereniging) krijg je tot 50% korting op overnachtingen in meer dan 1.200 berghutten. Als NKBV-lid kan je voor 38,75 euro per jaar een goede bergwandelverzekering afsluiten. Zie ook andere voordelen van lid zijn van de NKBV

Meer wandelen in Nendaz

Tijdens het wandelen van de Nendaz Trekking krijg je een goed beeld van hoe gevarieerd de omgeving is. Je loopt op twee dagen langs de volledige lengte van het fotogenieke stuwmeer en volgt enkele bisses. Blijf je langer? Dan kan ik je aanraden om de Mont Fort te bezoeken en te wandelen langs de bisses bij Nendaz. Zie ook mijn blog over wandelen in Nendaz voor mooie dagwandelroutes. 

🡪 Op de uitgebreide website van het toeristenbureau van Nendaz vind je gratis wandelroutes, fietsroutes en andere bezienswaardigheden in de omgeving.

--> Bezoek mijn thematpagina Wandelinspiratie voor Nendaz, met onder meer mijn favoriete dagwandeltochten.

Foto's met dank aan Marleen Annema. Mijn avontuur op de Nendaz Trekking werd gesponsord door Nendaz Toerisme, de  NKBV  en My Switzerland. Uiteraard bevat dit bericht mijn eerlijke ervaringen en meningen :)