Een rondje door Nederland wandelen: Evelien deed het
Aan het eind van de zomer kreeg ik via Instagram een berichtje van Evelien Buynsters. Ze vertelde dat ze een rondje door Nederland gewandeld had en dat ze daar een boek van ging maken. Dat wekte natuurlijk direct mijn nieuwsgierigheid. Toen ik hoorde dat ze onderweg bij vreemden gelogeerd had, wist ik zeker dat ik haar moest spreken. Daarom in dit artikel een interview met Evelien.
Wie is Evelien?
‘Ik ben Evelien en ik houd veel van wandelen, pannenkoeken en chocolade. Ik ben fotograaf, wandelcoach en kunstenaar. Tot een jaar geleden leefde ik grotendeels nomadisch, zonder vaste woonplaats. Van 2016 tot 2020 zwierf ik veel rond binnen en buiten Nederland en in die tijd heb ik ook het rondje door Nederland gewandeld.
Ik ben in mijn leven veel zoekende geweest. Ik heb terugkijkend op mijn leven het gevoel dat ik de eerste 25 jaar best opgesloten leefde, opgesloten in mezelf. Ik beperkte mezelf enorm met allerlei angsten die ik had. Ik ben reflectief vrij sterk en kan daardoor ook goed piekeren. Het voelde alsof ik niet echt leefde doordat ik zo vast zat in mijn hoofd. Die eerste 25 jaar van mijn leven was ik vooral aan het overleven. Ik heb het ook leuk gehad, maar werd gepest en genegeerd. In 2013 was ik er helemaal klaar mee. Ik was toen net op vervelende wijze ontslagen, zat in een depressie en bracht veel tijd met mijn oma door. Daardoor zag ik hoeveel ik op haar leek in positieve en negatieve dingen.’
Het moet anders
‘Mijn oma, waar ik van hou, liet mij zien hoe mijn leven eruit zou zien als ik door zou gaan zoals ik deed: gevangen in je huis en hoofd. Dat wilde ik niet, dus ben ik al die angsten en twijfels die ik in mijn hoofd had gaan testen. Ik ben ‘ja’ gaan zeggen in plaats van ‘nee’ en gaan doen in plaats van stil blijven staan. In de jaren daarna heb ik me persoonlijk veel ontwikkeld en ging ik van overleven naar leven. In 2016 verbrak ik mijn relatie, zei ik mijn huis op en gaf ik mijn kat weg. Met mijn rugzak op vertrok ik met het plan drie maanden weg te blijven. Dat werden 15 maanden, waarin ik leefde van mijn 1500 euro spaargeld en geld dat ik onderweg met klusjes doen verdiende.’
Hoe het idee van een rondje door Nederland ontstond
‘In 2015 maakte ik voor het eerst een wandeltocht. Met een groepje vreemden trok ik een week door de Schotse Hooglanden. Dat was afzien, maar ook heel gaaf. Aan het eind van die week was ik heel gelukkig, dus toen een vriendin in 2017 opperde de Camino te gaan lopen, zei ik direct ja.
Tijdens het wandelen van de Camino vroeg ik me af: zou dit ook in Nederland kunnen? Zou ik ook in Nederland twee maanden kunnen wandelen? Kan ik deze camino-ervaring ook in Nederland vinden?
Na de Camino duurde het even voordat dat plan tot uitvoering kwam. Net na mijn 30e verjaardag kwam er weer ruimte in mijn leven. Ik had net mijn baan en huis weer opgezegd en daardoor kwam er ruimte in mijn hoofd om plan voor een rondje door Nederland te maken. Ik wist al snel dat het een rondje moest worden. Nouja, een rondje… Als je een rondwandeling van 1.460 kilometer een rondje kunt noemen. Ik liep over bestaande lange afstand wandelpaden (LAW’s), zodat ik de bordjes kon volgen. Zag ik op de kaart een mooi plekje liggen, dan week ik natuurlijk wel even af.’
Slaapplekken bij vreemden
‘Eind januari 2019 plaatste ik een bericht online met daarin een oproepje voor slaapplekken langs mijn route. In april 2019 vertrok ik met mijn rugzak om aan de eerste wandeldag te beginnen. Ik geloof namelijk niet meer zo in uitstellen. Als je iets bedenkt wat je wilt doen, zorg dat je het gaat doen, want: waarom niet?
Ik logeerde bijna elke nacht bij mensen thuis, wat heel bijzonder en divers was. Het voelde vaak ook heel luxe, want ik kon lekker douchen terwijl mensen eten voor me kookten. Zo nu en dan overnachtte ik via Vrienden op de Fiets. Ik ben niet zo goed in pauzedagen nemen, maar leerde al snel dat ik die fysieke en mentale rustdagen wel in moet plannen. Zo overnachtte ik bijvoorbeeld twee dagen alleen in het huis van mijn oom en tante die op vakantie waren, zodat ik even bij kon komen.’
–> lees ook mijn blog over het regelen van slaapplekken bij vreemden in de tuin
Hoe was het om bij vreemden te slapen?
‘Het is best spannend om jezelf bij vreemden uit te nodigen. Ook omdat ik soms twijfel of mensen me wel leuk gaan vinden. Mijn conclusie is elke keer weer: de meeste mensen deugen en zijn heel lief en leuk. En als ik iets bedenk waar ik hulp bij nodig heb, is er altijd iemand die wil helpen.
Van het logeren bij al die mensen heb ik geleerd dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Ik ging in het begin steeds over mijn grenzen doordat ik ’s avonds te lang opbleef om sociaal te doen. Na een tijdje bleek dat niet vol te houden en ging ik om half negen naar boven. Dan keek ik een serie of belde ik een vriendin en ging ik om half tien slapen. Mijn lichaam moest natuurlijk ook herstellen van die lange dagen wandelen’.
Gezelschap van vreemden en bekenden
‘Ik liep deels samen met vrienden en deels met onbekenden. Het wandelen met vrienden was relaxed omdat ze mijn verhaal en achtergrond al kenden. Met nieuwe mensen is ook fijn, omdat ik graag nieuwe mensen leer kennen en hun verhalen wil horen. De vreemden die met mij meeliepen hadden mijn oproepje op internet gezien en sloten zich zo bij me aan. In totaal liepen er 25 mensen mee, waarvan het grootste aantal op het Pieterpad.’
Hoe lang duurt het om een rondje door Nederland te lopen?
‘Ik deed drie maanden over de hele route. Ik wandelde vier weken over het Pieterpad, drie weken over het Grenslandpad en ten slotte vijf weken over het Kustpad. Tussendoor nam ik een maand of twee maanden pauze. Heel 2019 was ik of aan het voorbereiden, of aan het wandelen of aan het verwerken. Ik had die pauzes als introvert hard nodig. Ik sliep vrijwel elke nacht bij mensen thuis en moest tussendoor echt even opladen.’
Vond je het niet lastig om na je tussenpauzes weer te beginnen met wandelen?
‘Toen ik na de eerste pauze startte aan het tweede deel, het Grenslandpad, was ik heel enthousiast en had ik er helemaal zin in. Toen ik begon aan het derde deel, het Kustpad, was ik er al wel wat moe van en had ik minder motivatie. Gelukkig had ik toen al snel een heel leuke overnachting bij enthousiaste mensen en kreeg ik weer zin. De volgende dag zag ik onderweg een vuilnisman die dansend en zingend een vuilnisbak aan het legen was en toen zat ik er weer helemaal in.’
De mooiste ontmoeting onderweg
‘De mooiste ontmoeting die zo in mij opkomt was een overnachting bij een een vrouw van mijn leeftijd langs het Grenslandpad in Zeeland. Ik had daar via internet geen logeeradres kunnen vinden, dus ik had campings in de buurt gemaild en gevraagd of ik bij die eigenaren thuis mocht logeren. Eén van die mensen had mijn oproep in haar bijbelgroepje gedeeld en daarop reageerde iemand bij wie ik thuis mocht slapen. Dat was een heel bijzondere ontmoeting.
Niet zozeer omdat we op een quad gingen rijden, maar vooral om de gesprekken die ik met haar voerde. Ze is rond haar 20e Christen geworden en gedoopt en dat was voor haar een manier om richting aan haar leven te geven. Ik herkende veel in haar verhaal over hoe ze in het leven staat. Wat voor haar het geloof is, is voor mij mijn intuïtie.
De volgende ochtend wilde ze mij bij mijn vertrek haar eerste jeugdbijbel meegeven. Die kon ik niet meenemen, want hij was te groot en te zwaar voor in mijn wandelrugzak. Ik kreeg toen een compactere versie van de Bijbel mee, maar vond het heel bijzonder dat ze mij haar eerste Bijbel mee wilde geven.’
De mooiste natuur onderweg
‘Het stukje natuur dat mij het meest is bijgebleven bevindt zich langs het Pieterpad. Ik wandelde een paar dagen samen met mijn vriend. Nog geen kilometer van onze accommodatie zagen we één van de mooiste plekjes die ik in Nederland gezien heb. Het was een vlonderpad door een moerassig gebied. Er stond een bankje op de vlonder en het was er zo stil en mooi. Ik voelde me daar intens gelukkig. Ik heb me verbaasd over hoeveel plekken er in Nederland zijn waar het zo stil en rustig is.’
Een boek over een rondje door Nederland
‘Toen ik een oproepje voor overnachtingen op internet plaatste, kreeg ik veel reacties en media-aandacht. Mensen vonden het interessant wat ik ging doen. Ook degenen bij wie ik overnachtte waren enthousiast en dus bedacht ik mij dat het echt een goed idee zou zijn om hier iets van te gaan maken. In de mail aan mijn logeeradressen schreef ik al “ik houd niet van pittig eten, champignons en koriander. En ik neem mijn camera mee.”. Ik wist dat ik iets met die beelden wilde gaan doen, alleen nog niet wat precies.
Op 20 september 2021 start mijn crowdfundingactie voor mijn fotoboek over het rondje wat ik door Nederland wandelde. Het wordt meer een kunstwerk dan een wandelgids. Er staan 145 foto’s in, die gemaakt zijn in de natuur of bij mensen thuis. De foto’s worden afgewisseld met korte stukjes tekst die ik onderweg schreef. Op 18 oktober stopt de crowdfundingsactie en in december verwacht ik de eerste boeken te verzenden.’
–> je kunt via Crowdfunding Eveliens boek, pannenkoekenmix, fotoshoot of ansichtkaarten bestellen en zo een bijdrage doen aan de publicatie van Eveliens boek over een rondje door Nederland wandelen 🙂
Je kunt meer over Evelien lezen op haar website of Instagram.
