Solo wildkamperen spannend? 10 tips

Ik weet nog goed hoe spannend ik mijn eerste keer solo wildkamperen vond. Ik deed geen oog dicht en mijn hart schoot in mijn keel bij elk geluidje dat ik hoorde. Nu slaap ik de meeste nachten als een roos. Gelukkig maar, want ik liep eerder dit jaar 1000+ km in mijn eentje door Schotland en sliep vrijwel elke nacht in mijn tent. In dit blog deel ik wat mij geholpen heeft om solo wildkamperen minder spannend te vinden.

→ Deze tips gelden natuurlijk ook voor wie samen met iemand gaat wildkamperen en dat spannend vindt!

1. Het is logisch dat je solo wildkamperen spannend vindt

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik was heel geïrriteerd door mijn angst. Rationeel wist ik echt wel dat er niets zou gebeuren op die afgelegen plekken in Schotland. Waarom deed ik toch zo panisch? Waarom stelde ik het toch zo lang uit?

Inmiddels zie ik het anders, ben ik liever voor mezelf. Want evolutionair gezien is het heel logisch dat je solo wildkamperen spannend vindt. In het grote geheel is het nog helemaal niet zo lang geleden dat je ten dode opgeschreven was als je in je eentje op de vlaktes ging liggen slapen. Dan werd je zonder de bescherming van een groep zo het maaltje voor een sabeltandtijger of iets anders dat we inmiddels allang uitgeroeid of buitengesloten hebben.

Het rationele deel van je brein weet dat er waarschijnlijk niets gebeurt. Je hebt natuurlijk nooit garantie, maar statistisch gezien worden meer mensen lastiggevallen in de bewoonde wereld dan op een afgelegen plek in het wild. Het oermensdeel van je brein loopt nog achter en wil je nog altijd beschermen zoals dat vroeger nodig was. Dat is gewoon hoe jij en ik en de rest van de mensheid geprogrammeerd zijn. Dat is geen teken van een zwakke persoonlijkheid en niets iets waar je boos op hoeft te zijn. Het mag er gewoon zijn! Het leven is veel leuker als je kan denken: thanks oerbrein, maar ik heb het onder controle. Boos zijn op iets dat ons al heel lang in leven houdt, maakt je trip niet makkelijker of relaxter.

2. Wildkampeer waar dat legaal is

De plekken waarop ik in 5 jaar solo wildkamperen het slechtst sliep, waren de plekken waarvan ik niet zeker was of wildkamperen er legaal was. Ik zet mijn tent sowieso nooit op waar dat niet mag. Zie ook de regels voor wildkamperen in Europa. Ik geloof dat natuurbeschermingsregels er voor een reden zijn, en… ik wil ‘s nachts echt niet weggestuurd worden van een plek. Ik heb angst voor de angst die ik ga voelen als ik ‘s nachts ineens een mens bij mijn tent hoor. En ik vind het ook geen prettig idee om ‘s nachts mijn spullen in te moeten pakken om naar een andere plek te lopen. Weten dat wat je doet legaal en - daardoor vaak ook - normaal is, slaapt veel lekkerder.

3. Scout van tevoren fijne plekken

Een deel van mijn angst voor solo wildkamperen kwam voort uit niet weten wat ik kon verwachten. En uit niet weten of ik überhaupt een fijn plekje zou vinden. Daarom heb ik die eerste nachten wildgekampeerd op plekken die ik tijdens een dagwandeling al gespot had. Ik wandelde met een vriendin en sloeg fijne plekjes alleen voor mezelf zichtbaar op in de app Maps.me. Later plande ik een 2-daagse route met overnachting op die plekken. Zo nam ik een stukje onzekerheid alvast weg en kon ik rustiger wennen aan het idee van solo wildkamperen.

Kan je locaties niet van tevoren spotten? Doe dan research met behulp van reisverslagen van anderen en foto’s in navigatieapps. Ik gebruik bijvoorbeeld vaak de highlights in Komoot. Voor populaire wandelroutes zoals de West Highland Way, vind je via Google vaak coördinaten inclusief foto’s van fijne plekken. Let op: je bent niet de enige die op deze manier onderzoek doet, dus in het hoogseizoen zijn deze plekken misschien al bezet en loont het om ook een plan B te hebben.

Ben je eenmaal gewend aan het (solo)wildkamperen, dan hoef je dit natuurlijk niet zo uitgebreid meer te doen. En ja, het went inderdaad vanzelf, echt waar!

4. Zet je tent op als het nog licht is

Ik slaap beter als ik eerst even goed geland ben op mijn kampeerplek. Ik kom het liefst minstens een uur voor de schemering aan. Ik zet dan rustig de tent op, maak mijn bed klaar voor de nacht en zit dan nog even bij mijn tent om me heen te kijken. Zo wen ik alvast aan de geluiden, prent ik de omgeving in en zie ik hoeveel mensen er langs komen lopen.

Kan ik mijn tent toch pas in het donker opzetten, dan ben ik ‘s nachts veel onrustiger. Ik weet dan niet goed hoe mijn omgeving eruitziet. Zo lag ik eens een hele nacht wakker van ijzingwekkend gekrijs door het bos. Bleek de volgende ochtend dat een deel van het bos bewoond werd door varkens, die competitief ‘gillend’ op elk lekker hapje afdoken.

Tip: ga voor de eerste keer in de zomer op pad. Ik vind de kortere nachten vaak minder spannend. Ook fijn: bij volle maan op pad, zodat je zelfs midden in de nacht nog wat van je omgeving kan zien.

5. Neem warme spullen mee

Dit geldt niet alleen voor solo wildkamperen: neem voldoende isolerende spullen mee. Een goede slaapzak en lichtgewicht slaapmat voor de omstandigheden waarin jij gaat overnachten. Goed isolerende spullen voorkomen dat je in de vroege uurtjes wakker ligt. Je kent het vast van thuis: in de nacht lijkt alles in het leven erger en enger dan overdag. Beter voorkomen dat je wakker komt te liggen om van elk geluidje te schrikken.

6. Neem vermaak/afleiding mee

Stel dat je tóch wakker ligt in het donker. Omdat je net wat te alert bent om in slaap te kunnen vallen. Of omdat je geluiden hoort die je niet kan plaatsen. Of omdat het winter is en de nachten lang zijn. Ik zorg dat ik altijd wat te doen heb. Ik heb een e-reader mee waar 50 boeken op gedownload staan - dan zit er vast wel iets tussen waarvoor ik in de mood ben. In mijn Spotify staan 20 heel diverse podcasts gedownload. Mijn favoriet: Echt Gebeurd, waarin mensen verhalen vertellen over mooie, ontroerende of grappige dingen die ze beleefd hebben. Een vriendin van mij heeft altijd een paar afleveringen van haar favo serie gedownload. Je kan natuurlijk ook even iemand bellen, een luisterboek luisteren, een sudoku maken, etc..

Dat vermaak in de nacht kost extra batterij. Neem gerust een extra powerbank mee, jezelf rustig kunnen houden is wat extra gewicht meedragen echt wel waard.

Tip: download mijn favoriete boeken over langeafstandwandelen

7. Koop een hoofdlamp met rood licht

Ik wil tijdens het alleen wildkamperen het liefst zo onzichtbaar mogelijk zijn. Ik heb daarom een donkergroene en geen neongele tent bijvoorbeeld. Ook lig ik liever niet met een felle lamp in mijn tent. Ik heb een hoofdlamp met een zacht-rood-licht-stand. Dit lampje is fel genoeg om een boek te kunnen lezen en je spullen te kunnen zien, maar zet je van buitenaf gezien minder in de spotlight. Dat rode licht is ook veel zachter en beter voor je ogen in de donkere uurtjes.

8. Bedenk een plan B

Ik voel me veel relaxter over wildkamperen als ik weet dat het niet per se hoeft. Vooral voor de eerste keren had ik dan ook altijd een plan B. Stel dat ik me niet lekker voel op die wildkampeerplek die ik uitgezocht had, waar kan ik dan heen? Ik noteerde altijd accommodaties en campings die op loopafstand lagen. Of bushaltes en parkeerplaatsen waar ik eventueel door een taxi opgehaald kon worden. Je zou zelfs een berichtje kunnen sturen naar een host van bijvoorbeeld WarmShowers (platform waar mensen gratis hulp aan langeafstandsfietsers bieden en waar je ook als wandelaar welkom bent). Leg je situatie uit: ik wil wildkamperen, maar als het echt niet lukt, mag ik jullie dan appen en in jullie tuin/logeerkamer slapen?

In praktijk heb ik slechts één keer van dat plan B gebruikgemaakt. Het idee dat er een plan B is, maakt vaak al dat ik meer vertrouwen heb in de wildkampeeroptie.

Ook handig voor de eerste keren: wissel wildkamperen af met slapen in accommodatie. Op een van mijn eerste meerdaagse wandeltochten met wildkamperen sliep ik de ene nacht in mijn tent, de volgende in een hostel, dan weer in mijn tent, etc. Zo wist ik zeker dat ik in ieder geval eens per twee nachten lekker(der) zou slapen.

9. Denk aan je veiligheid

In een stuk over solo wildkamperen mogen wat tips voor je veiligheid natuurlijk niet ontbreken. Dit is wat ik standaard doe: ik...

• deel mijn geplande route met vrienden, en vertel daarbij ook waar ik van plan ben te wildkamperen
• deel mijn route en kampeerplannen met niemand anders dan die vrienden. Ik zet mijn Komoot-route niet openbaar en ik deel mijn plan niet op social media. Wel kan je je plan even delen met de receptie van een hotel waar je de volgende nacht gaat slapen. Mocht je daar - en dat is heel onwaarschijnlijk - niet aankomen, dan weten ze waar ze de hulpdiensten heen moeten sturen
• stuur mijn kampeerlocatie - daar waar ik bereik heb - naar een contactpersoon thuis.
• heb een GPS-noodknop mee. Zo’n apparaat is duur in aanschaf en abonnement, dus ik snap dat je dat voor je eerste keer misschien nog niet mee hebt. Deze knop deelt mijn locatie ook daar waar ik geen bereik heb met mijn contactpersonen die toegang hebben tot een speciale kaart. Met dit apparaat kan ik ook ‘sms’en’ via de satelliet.
• deel geen foto’s van mijn wandeling of locatie voordat ik al veel verderop of weer in de bewoonde wereld ben. Ik neem mijn volgers via Instagram mee op mijn wandeltochten, maar deel mijn verhalen altijd met 1/2/3 dagen vertraging (dat wissel ik af).

10. Wees lief voor jezelf

Vind je wildkamperen na het lezen van bovenstaande tips nog steeds te spannend? Wees lief voor jezelf en bouw het rustiger op. Begin met wat net iets minder ver uit je comfortzone ligt. Durf je comfortabel alleen een natuurwandeling te maken? Heb je al eens alleen op een natuurkampeerterrein gelogeerd? Kan je eerst met iemand samen wildkamperen? Kan je een route lopen langs bivakzones in België, waar je mogelijk samen met andere kampeerders staat? Met kleine stapjes kom je er ook (juist!).