De West Highland Way: 154 km wandelen door de Schotse Hooglanden

De West Highland Way is de populairste en bekendste langeafstandwandelroute van Schotland. Het avontuurlijke wandelpad begint net buiten Glasgow in Milngavie en eindigt 154 kilometer noordelijker in Fort William, de 'hoofdstad van de Hooglanden'. De route loopt vrijwel geheel over goed begaanbare paden en laat je kennismaken met het prachtige, ruige Schotse landschap. De West Highland Way (vaak afgekort tot ‘WHW’) is goed gemarkeerd en (daardoor) ook geschikt voor minder ervaren wandelaars. Onderweg kun je gemakkelijk wildkamperen, maar ook campings en luxere overnachtingsmogelijkheden zijn volop aanwezig. Voor wie zonder rugzak wil wandelen, is zelfs bagagetransport mogelijk. Op deze pagina vertel ik je alles wat je moet weten over het wandelen van de West Highland Way (met of zonder hond) en deel ik mijn belevenissen op deze prachtige wandelroute.

Waar begint en eindigt de West Highland Way?

De West Highland Way begint in Milngavie, een klein dorpje op 10 km afstand van Glasgow. Milngavie is te bereiken per trein (een directe treinreis van zo’n 30 minuten). Het is ook mogelijk een dag aan je wandelavontuur toe te voegen en vanaf Glasgow naar Milngavie te lopen. Vanaf het station van Milngavie loop je naar het dorpscentrum, waar de route officieel begint bij een naaldvormig standbeeld.

De route eindigt in het centrum van Fort William, de ‘hoofdstad van de Schotse Hooglanden’. Hier staat een standbeeld van een man op een bankje, het officiële eindpunt. Vergeet hier niet de klassieke ‘wij hebben de WHW gelopen foto’ te maken terwijl je naast hem gaat zitten. Vanaf Fort William kun je een bus of trein terug naar Glasgow nemen. Ook is het mogelijk om met een bagagetransportbusje langs de route terug naar Glasgow te rijden. Ben je meer avontuurlijk ingesteld, dan kun je ook liften. Trek daar dan wel ruim de tijd voor uit, wij stonden soms redelijk lang te wachten tot iemand stopte.

Wat is de beste tijd om de West Highland Way te lopen?

Wij liepen de West Highland Way in april en mei. We hadden de gehele route vrijwel voor ons alleen, wat ons echt dat gevoel van ‘alleen op de wereld’ gaf. Zoek je ook rust, dan kun je het beste in de periode april-juni of augustus-oktober gaan. Eind juni tot eind augustus zijn de drukste dagen op de route. Voordeel: veel outdoormensen om mee te kletsen. Nadeel: altijd mensen in je uitzicht én beperkte beschikbaarheid van accommodatie. Ga je in het hoogseizoen op pad, zorg er dan voor dat je je accommodatie ruim op tijd boekt.

Winters in Schotland zijn hard, en daardoor is de route voor onervaren bergwandelaars minder geschikt tussen oktober en (eind) april. Een week voordat wij op pad gingen lag er sneeuw op een deel van de route, dus houd de weersvoorspelling ook in het voor- en najaar goed in de gaten.

Hoe erg zijn de midges op de West Highland Way?

Vraag mensen die in de zomer in Schotland waren naar hun vakantie en het woord ‘midge‘ valt in vrijwel alle antwoorden. Een midge is een klein zwart steekvliegje die met zijn hele familie als een zwarte wolk op je afkomt. Om je vervolgens op elk stukje blote huid lekker op te smullen. Pijn doet het niet, maar als ze je aanhoudend blijven lastigvallen word je wel helemaal gek.

Midges verschijnen eind mei tot begin september. Ze houden niet zo van kou, dus in het voor- en naseizoen heb je minder last van deze steekbeestjes. Mocht je niet onder het midge-seizoen uitkomen, kom dan voorbereid.

Markering van de route

De route is erg goed gemarkeerd met het tekentje van de nationale wandelroutes in Schotland. Een wandelgids of -kaart is daardoor niet heel hard nodig, maar wel fijn om bij je te hebben. Zo kun je op elk moment zien waar je bent en daarnaast oefenen met kaartlezen. Ik raad de wandelgids van Charlie Loram aan, omdat de kaarten goed leesbaar zijn en erin vermeld staat waar je kunt eten en overnachten.

Hoeveel dagen kost het om de hele West Highland Way te wandelen?

De route is 154 km lang. Hoe je deze opdeelt in etappes hangt af van hoe ver je op een dag wilt/kunt lopen en waar je wilt overnachten. Wij deden er 7-8 dagen over en hadden halverwege een rustdag waarop we slechts een kort stukje liepen. Hij moet in 4-9 dagen zeker te doen zijn (bereken je wandeltijd). In de routegids van Charlie Loram staan suggesties voor route-indeling, waarbij rekening gehouden wordt met mensen die willen overnachten in lokale accommodatie. Ga je wildkamperen, dan kun je tijdens de wandeling zelf nog besluiten je schema aan te passen.

Overnachten langs de West Highland Way

Omdat wildkamperen in Schotland over het algemeen toegestaan is, leent deze route zich goed voor een wandel-en-kampeeravontuur. Denk wel om de camping management zones bij Loch Lomond waarin speciale regels gelden.

Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om op één van de campings te overnachten. We zijn onderweg geen camping tegengekomen die er vreselijk uit zag, en bij de meeste campings heb je nog mooi uitzicht ook.

Aan de oever van Loch Lomond kom je twee keer een bothy tegen. Bothies zijn vrij toegankelijke huisjes waarin je vuur kunt maken en kunt slapen. Soms staan er ook tafels en stoelen. Hier kun je droog en warm lunchen, dineren en/of slapen. Je legt je matje op een verhoging (als er plek is) en je hebt je slaapplek voor de nacht gevonden. Let op: vol is vol. Je kunt niet reserveren en als anderen je voor waren en je hebt geen tent, dan heb je hier toch een probleempje.

Geen fan van kamperen? Geen probleem, ook zonder dat is de WHW goed te doen. Misschien nog wel beter zelfs, want je kunt dan lopen met een veel lichtere backpack. Voor wie helemaal lichtgewicht wil gaan is er bagagetransport beschikbaar tussen de verschillende dorpen op de route. In elk dorp op de route vind je overnachtingsmogelijkheden in een hotel, bed & breakfast en/of hostel. De route is ruim voorzien van opties, die je op deze website kunt vinden.

Voor alle accommodatie geldt: boek op tijd! Zeker in het hoogseizoen is de route en dus ook de accommodatie drukbezocht.

Wildkamperen langs de West Highland Way aan Loch Lomond

Tip: bagagetransport langs de route

Wie niet met een (zware) backpack wil lopen, maakt gebruik van bagagevervoer. Boek je transport bij Travel-lite of AMS. Je geeft door waar je de volgende nacht wilt overnachten (dit moet wel een accommodatie met adres zijn, dus geen wildkampeerplek) en als je daar aan het eind van de dag aankomt staat je tas klaar. Deze dienst is ook beschikbaar voor mensen die in hostels, hotels of B&B’s overnachten, zodat je met enkel een dagrugzakje met voeding en regenkleding loopt.

Hoe getraind moet ik zijn om de WHW te kunnen lopen?

Ik moet eerlijk toegeven: ik sportte voordat ik aan de WHW begon erg weinig. Ik kwam net uit een burn-out toen ik besloot de West Highland Way te gaan lopen. Hoewel mijn conditie te wensen overliet, vond ik de route goed vol te houden. Omdat je vooral over goed begaanbare paden loopt, valt de uitdaging mee. Het eerste deel van de route is vlakker en minder uitdagend dan de latere etappes, waardoor je langzaam kunt wennen aan het lopen. Met voldoende rustpauzes en niet te lange dagetappes is het voor een ieder goed te doen. Wel raad ik je aan om zoveel mogelijk te trainen voor je trektocht, voor maximaal plezier en minimaal blessurerisico.

Eten en drinken kopen langs de wandelroute

De WHW loopt via dorpjes waar je eten en drinken kunt kopen. Stel zelf je maaltijd samen in een supermarkt, of rust uit in een hotel of restaurant. In vrijwel alle WHW routegidsen komen eetgelegenheden uitgebreid aan bod. Je kunt natuurlijk ook lichtgewichte, gevriesdroogde maaltijden van huis meenemen. Neem genoeg water mee voor onderweg en kijk voor vertrek goed waar je je voorraad aan kunt vullen uit kranen of beekjes.

Tip: kijk van tevoren goed voor hoeveel etappes je eten in moet slaan. Je komt niet elke dag langs een supermarkt en je wilt niet zoals wij onverwachts zonder eten komen te zitten. Kijk ook of die winkels open zijn op het moment dat jij daar passeert.

Water drinken uit de Schotse natuur

Over het algemeen is het water in Schotland redelijk schoon. Voor de zekerheid gebruik ik wel altijd een waterfilter (zoals deze van Care Plus). Probeer vooral kleine stroompjes te kiezen en niet grote wateren waarvan je niet weet waar het water vandaan komt. En misschien vanzelfsprekend maar toch belangrijk: kijk of er geen dode beesten langs het water liggen.

Let op: ga je wildplassen of -poepen? Doe dit nooit dichtbij een watertje, je weet nooit wie daar verderop uit wil drinken.

Kan ik de West Highland Way veilig alleen lopen?

Jazeker, ik zou me 100% veilig voelen deze route alleen te wandelen. Er zijn genoeg mensen die dat doen. Bovendien ben je nooit helemaal alleen, want elke dag ontmoet je superleuke mede-wandelaars. Als je ’s avonds op een camping of in een ho(s)tel slaapt weet ik zeker dat je geen avond alleen door hoeft te brengen als je dat niet wilt. Jullie hebben tenslotte allemaal minstens één gemeenschappelijke interesse: wandelen in Schotland.

De West Highland Way wandelen met de hond

Een kennis van mij, Sylvia, liep de West Highland Way met haar hond. Het is mijn grote droom om met een hond op trektocht te gaan, en ik weet dat ik daar niet alleen in ben. In dit blog bericht heb ik samen met Sylvia kennis verzameld over wandelen met je hond op de West Highland Way.

Hoe reis je met de hond naar Schotland?

De meest hondvriendelijke opties zijn de boot of de autotrein. Er gaat een boot van IJmuiden naar Newcastle, vanaf waar het nog een paar uur reizen is naar Glasgow. Je hond mag op deze boot in de auto blijven, in een speciale hondenkennel of mee in daarvoor geselecteerde hutten. Sylvia koos ervoor om de hond in de auto te laten zitten omdat dat dat voor Sandy een vertrouwde omgeving is. Je mag op vaste tijden samen met een bemanningslid naar je auto of de kennels. Je kunt er dan voor kiezen om je hond uit te laten op het hondendek met een zandbak.

Een andere optie is naar Frankrijk rijden en daar de trein door de Eurotunnel naar Dover te nemen. Je zit in totaal dan wel meer uren in de auto (eerst naar Calais en dan van Dover naar Glasgow).

Uiteraard moet je hond voor je bezoek aan Schotland voorzien zijn van een paspoort en chip. Daarnaast moet hij bij een dierenarts ontwormd zijn tegen (o.a.) de vossenlintworm. Deze ontworming moet 24-120 uur voor je aankomst in het Verenigd Koninkrijk gegeven zijn. Ook een Rabiës inenting is verplicht.
Tip: lees voor vertrek alle informatie over de eisen waaraan je hond moet voldoen hier.

Sylvia wandelde de West Highland Way met de hond en haar (schoon)familie

Kun je met de hond de West Highland Way lopen?

Honden zijn welkom over de hele lengte van de West Highland Way. In het lammerseizoen is een klein deel van de route nabij Conic Hill verboden toegang met de hond. Ze geven dan een omleiding aan. Je loopt wel door een landschap waar ook schapen, herten en ander wilt leven, dus houd hem/haar goed onder controle. Sylvia gebruikt een canicrosslijn met elastiek wanneer ze Sandy aan de lijn had, die ze met een karabijnhaak aan de heupband van haar tas bevestigde.
Wil je onderweg iets eten/drinken in een pub, dan kan je hond mee naar binnen. Volgens Sylvia wordt overal leuk gereageerd op de hond.

Hoe kom je met je hond bij het startpunt van de WHW in Milngavie ?

De route begint in het dorpje Milngavie, nabij Glasgow. Sylvia parkeerde haar auto bij het station van Milngavie, hoewel dat officieel niet toegestaan is. ‘De auto stond er nog bij terugkomst, was stiekem wel een opluchting’, schrijft Sylvia, en ik kan me voorstellen dat je relaxter loopt als je auto ergens geparkeerd staat waar dat toegestaan is. Ik weet zo niet
precies wat de handigste plek is, maar ik weet wel dat Milngavie goed te bereiken is per trein vanuit Glasgow, waar je ongetwijfeld meer plekken hebt om je auto te parkeren.

Hoe kom je met hond vanaf het eindpunt in Fort William terug naar Milngavie?

Sylvia en Sandy namen de trein terug, een treinreis van 5 uur die grotendeels de West Highland Way volgt. Nog even nagenieten in het landschap waar je de voorgaande dagen gelopen hebt dus. De hond mag gratis mee in de trein.

Waar kun je met de hond overnachten langs de West Highland Way?

Je kunt er natuurlijk zoals ik voor kiezen om (wild) te kamperen. Honden zijn op de meeste campings toegestaan tegen een meerprijs. Tijdens het wildkamperen is je hond natuurlijk sowieso welkom op je slaapplaats.

Liever iets meer luxe? Je bent met je hond ook welkom in diverse B&B’s en hotels. Het is even zoeken, maar het is te doen. Het viel Sylvia tegen gezien de populariteit van de route, maar dat heeft vast alles te maken met het soms natte Schotse weer en het schoonmaakwerk wat dat oplevert. Je kunt eventueel gebruik maken van bagagetransport als je niet met een (grote) rugzak wilt lopen.
Onderaan deze pagina vindt je een overzicht van waar Sylvia en Sandy overnacht hebben, om je op weg te helpen. 

Wat eet je hond onderweg?

Ik vroeg Sylvia hoe ze het eten voor Sandy regelde. Ze droeg voor elke dag een Renske stoommaaltijd mee van 400 gram. Daarnaast had de als extraatje een kilo kleine brokjes en drie kluiven mee voor onderweg. Het metalen voorbakje was verpakt in een plastic/rubberen omhulsel om geklingel onderweg te voorkomen. Sandy droeg een rugtas met een deel van het voer en een handdoek in een diepvrieszakje met ritssluiting.Verder werd Sandy onderweg soms verwend met 500 gram gehakt uit de supermarkt of een ei van het ontbijtbuffet.

Anderen bekeken ook

Getest: Craft Core Dry Active Comfort Shirt

26 november 2022

Treinreizen in Schotland: 5 tips

23 november 2022

Fietsen in Lungau: de Mitterbergrunde

19 november 2022

Dagboek van een huisoppas #4: Oostenrijk

16 november 2022